闲情赋

闲情赋原文：

拟岘台前黄叶飞，弯弓新射皂雕归。千金装剑骤生武，五品制衣行欲绯。到此始堪言日近，有方曾试疗吴饥。少年田牧白头将，肯学溪翁老钓矶。
东湖烟水空复空，乃在武昌之西、嘉鱼之东。气吞长江捲七泽，闻有至人昔年隐居渔钓于其中。迩来一百四十载，九疑联绵竟谁在。岂知苍梧万里云，山中亦有东湖俨相待。浔江漓江左右流，落霞孤䳱长悠悠。閒来朅登大云岭，霜露郁郁愁松楸。主人自是身许国，到此谁能忘首丘。此亦一东湖，彼亦一东湖，乾坤万里云飞孤。愿君慷慨终许国，致君尧舜始作范蠡扁舟图。
此个散人姓傅。不恋荣华贵富。物外做修持，玄妙性中分付。分付。分付。蓬岛将来趋赴。
石壁倚崔嵬，临流小洞开。纡盘穿竹径，高下陟云堆。远俗浑无暑，淩空却有台。开山谁氏者，俯仰重徘徊。
山斋西向蜀江濆，四载安居复有群。风雁势高犹可见，雪猿声苦不堪闻。新诗写出难胜宝，破衲披行却类云。每喜溯流宾客说，元瑜刀笔润雄军。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
岳王楼前湖水边，离歌惊觉鹧鸪眠。生绡一幅秋云乱，又上江南客子船。

闲情赋拼音解读：

nǐ xiàn tái qián huáng yè fēi ，wān gōng xīn shè zào diāo guī 。qiān jīn zhuāng jiàn zhòu shēng wǔ ，wǔ pǐn zhì yī háng yù fēi 。dào cǐ shǐ kān yán rì jìn ，yǒu fāng céng shì liáo wú jī 。shǎo nián tián mù bái tóu jiāng ，kěn xué xī wēng lǎo diào jī 。
dōng hú yān shuǐ kōng fù kōng ，nǎi zài wǔ chāng zhī xī 、jiā yú zhī dōng 。qì tūn zhǎng jiāng juǎn qī zé ，wén yǒu zhì rén xī nián yǐn jū yú diào yú qí zhōng 。ěr lái yī bǎi sì shí zǎi ，jiǔ yí lián mián jìng shuí zài 。qǐ zhī cāng wú wàn lǐ yún ，shān zhōng yì yǒu dōng hú yǎn xiàng dài 。xún jiāng lí jiāng zuǒ yòu liú ，luò xiá gū 䳱zhǎng yōu yōu 。jiān lái qiè dēng dà yún lǐng ，shuāng lù yù yù chóu sōng qiū 。zhǔ rén zì shì shēn xǔ guó ，dào cǐ shuí néng wàng shǒu qiū 。cǐ yì yī dōng hú ，bǐ yì yī dōng hú ，qián kūn wàn lǐ yún fēi gū 。yuàn jun1 kāng kǎi zhōng xǔ guó ，zhì jun1 yáo shùn shǐ zuò fàn lí biǎn zhōu tú 。
cǐ gè sàn rén xìng fù 。bú liàn róng huá guì fù 。wù wài zuò xiū chí ，xuán miào xìng zhōng fèn fù 。fèn fù 。fèn fù 。péng dǎo jiāng lái qū fù 。
shí bì yǐ cuī wéi ，lín liú xiǎo dòng kāi 。yū pán chuān zhú jìng ，gāo xià zhì yún duī 。yuǎn sú hún wú shǔ ，líng kōng què yǒu tái 。kāi shān shuí shì zhě ，fǔ yǎng zhòng pái huái 。
shān zhāi xī xiàng shǔ jiāng pēn ，sì zǎi ān jū fù yǒu qún 。fēng yàn shì gāo yóu kě jiàn ，xuě yuán shēng kǔ bú kān wén 。xīn shī xiě chū nán shèng bǎo ，pò nà pī háng què lèi yún 。měi xǐ sù liú bīn kè shuō ，yuán yú dāo bǐ rùn xióng jun1 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
yuè wáng lóu qián hú shuǐ biān ，lí gē jīng jiào zhè gū mián 。shēng xiāo yī fú qiū yún luàn ，yòu shàng jiāng nán kè zǐ chuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

闲情赋相关翻译

①梅子：梅树的果实，夏季成熟，可以吃。肥：指果肉肥厚。麦花：荞麦花。菜花：油菜花。篱落：中午篱笆的影子。惟有：只有。蛱（jiá）蝶：菜粉蝶。
①腊酒：腊月里酿造的酒。足鸡豚：意思是准备了丰盛的菜肴。足：足够，丰盛。豚，小猪，诗中代指猪肉。

闲情赋相关赏析

第二首词先描写，后叙述，描写与叙述融会运用，集中渲染了渔父“醉”后百事皆空的心境。从某种意义上来说，此词隐含了道家崇尚自然、清净无为的思想，反映了词人随缘放旷、任天而动的达观胸怀。
尾联议论作结。辽金入侵中原，北宋灭亡，靖康南渡，界河南移，由自沟推至江淮。产生这一局面，仅责怪徽宗，有欠公允。造成北宋覆灭之祸，未能实现统一，其直接原因是北宋统治者软弱无能，一味妥协退让的结果。

作者介绍

吕岩 吕岩，也叫做吕洞宾。唐末、五代著名道士。名喦，号纯阳子，自称回道人。世称吕祖或纯阳祖师，为民间神话故事八仙之一。较早的宋代记载，称他为“关中逸人”或“关右人”，元代以后比较一致的说法，则为河中府蒲坂县永乐镇（今属山西芮城）人，或称世传为东平（治在今山东东平）人。