行路难·其一

行路难·其一原文：

华亭鹤唳讵可闻？上蔡苍鹰何足道？
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
山寒古寺清，断续春朝雨。遥怜远客情，寂寞谁晤语。平生气轩昂，失意今易与。有酒即佳晨，无兵皆乐土。微吟对节物，林静幽花吐，悠悠念乡邑，耿耿悲豺虎。知有济时才，从横在谈尘。功名恐未迟，老翮期更举。
鸣雁嘹嘹北向频，渌波何处是通津。风尘海内怜双鬓，涕泪天涯惨一身。故里音书应望绝，异乡景物又更新。便抛印绶从归隐，吴渚香莼漫吐春。
老父哀龚生，天年胡轻掷。孙登诮中散，不能含龙德。被裘舍遗金，恶在留其迹。生名为杀身，君平悟真易。二士岂不显，四贤胎余则。知白而守黑，乃为天下式。
识本色人须本色，臭味论心不论迹。青莲居士浣花老，画像有人能画得。非陈无己黄鲁直，看画题诗难落笔，醉翁万代文章伯，中年偶堕滁阳谪。琅琊山亭酿泉酒，翁心不醉醉宾客。庆历朝廷天清明，谁张党论摇升平。禽鸣不知人之乐，党论无乃犹禽鸣。一时人乐从太守，交错觥筹送杯酒。乐其所乐翁来思，宾客欢哗终不知。既是宾客尚不知，画工焉得而画之。彼弈者弈射者射，摇毫臆度丹青解。醉翁醉态尚难摹，翁心乐处如何画。皆山一曲吾能歌，童而习之今鬓皤。翰墨世无苏老坡，奈此图中风景何。

行路难·其一拼音解读：

huá tíng hè lì jù kě wén ？shàng cài cāng yīng hé zú dào ？
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
shān hán gǔ sì qīng ，duàn xù chūn cháo yǔ 。yáo lián yuǎn kè qíng ，jì mò shuí wù yǔ 。píng shēng qì xuān áng ，shī yì jīn yì yǔ 。yǒu jiǔ jí jiā chén ，wú bīng jiē lè tǔ 。wēi yín duì jiē wù ，lín jìng yōu huā tǔ ，yōu yōu niàn xiāng yì ，gěng gěng bēi chái hǔ 。zhī yǒu jì shí cái ，cóng héng zài tán chén 。gōng míng kǒng wèi chí ，lǎo hé qī gèng jǔ 。
míng yàn liáo liáo běi xiàng pín ，lù bō hé chù shì tōng jīn 。fēng chén hǎi nèi lián shuāng bìn ，tì lèi tiān yá cǎn yī shēn 。gù lǐ yīn shū yīng wàng jué ，yì xiāng jǐng wù yòu gèng xīn 。biàn pāo yìn shòu cóng guī yǐn ，wú zhǔ xiāng chún màn tǔ chūn 。
lǎo fù āi gōng shēng ，tiān nián hú qīng zhì 。sūn dēng qiào zhōng sàn ，bú néng hán lóng dé 。bèi qiú shě yí jīn ，è zài liú qí jì 。shēng míng wéi shā shēn ，jun1 píng wù zhēn yì 。èr shì qǐ bú xiǎn ，sì xián tāi yú zé 。zhī bái ér shǒu hēi ，nǎi wéi tiān xià shì 。
shí běn sè rén xū běn sè ，chòu wèi lùn xīn bú lùn jì 。qīng lián jū shì huàn huā lǎo ，huà xiàng yǒu rén néng huà dé 。fēi chén wú jǐ huáng lǔ zhí ，kàn huà tí shī nán luò bǐ ，zuì wēng wàn dài wén zhāng bó ，zhōng nián ǒu duò chú yáng zhé 。láng yá shān tíng niàng quán jiǔ ，wēng xīn bú zuì zuì bīn kè 。qìng lì cháo tíng tiān qīng míng ，shuí zhāng dǎng lùn yáo shēng píng 。qín míng bú zhī rén zhī lè ，dǎng lùn wú nǎi yóu qín míng 。yī shí rén lè cóng tài shǒu ，jiāo cuò gōng chóu sòng bēi jiǔ 。lè qí suǒ lè wēng lái sī ，bīn kè huān huá zhōng bú zhī 。jì shì bīn kè shàng bú zhī ，huà gōng yān dé ér huà zhī 。bǐ yì zhě yì shè zhě shè ，yáo háo yì dù dān qīng jiě 。zuì wēng zuì tài shàng nán mó ，wēng xīn lè chù rú hé huà 。jiē shān yī qǔ wú néng gē ，tóng ér xí zhī jīn bìn pó 。hàn mò shì wú sū lǎo pō ，nài cǐ tú zhōng fēng jǐng hé 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

④世事：世务，世上的事。何足问：不值得一顾。何足，犹言哪里值得。高卧：安卧；悠闲地躺着。指隐居不仕。加餐：慰劝之辞。谓多进饮食，保重身体。

②合：环绕。郭：古代城墙有内外两重，内为城，外为郭。这里指村庄的外墙。斜：倾斜。因古诗需与上一句押韵，所以应读xiá。

行路难·其一相关赏析

这支曲子一二两句，对仗工丽，写景如画，点染出一幅清丽无比的秋江图。然而这仅仅是表层，作者还另有深意。作画的颜料是精心选择的，所画的景物是精心选择的，整个环境也是精心选择的。选取“黄”“白”“绿”“红”四种颜料渲染他精心选择的那四种景物，不仅获得了色彩明艳的效果，而且展现了特定的地域和节令。看到“黄芦”“白蘋”“绿杨”“红蓼”相映成趣，就容易联想到江南水乡的大好秋光。而秋天，正是垂钓的黄金季节。让“黄芦”“白蘋”“绿杨”“红蓼”摇曳于“岸边”“渡口”“堤上”“滩头”，这又不仅活画出“渔夫”活动的场所，同时“渔夫”在那些场所里怎样活动，以及以一种什么样的心态在活动，也不难想象了。

学者王国维在《人间词话》中说：“昔人论诗词，有景语、情语之别，不知一切景语皆情语也。”李白诗里《上三峡》相映成趣的是《下江陵》（《早发白帝城》），后者是诗人流放途中忽闻赦书，旋即乘舟东返时写下的名篇。《上三峡》写于诗人流放途中，诗中描写巫山险峻，巴水纡曲，舟行迟迟，愁令发白。流放者唯觉逆境难熬，心情愤懑，壮丽风光为之减色。《下江陵》是诗人流放途中忽闻赦书，旋即乘舟东返时写下的，城高入云，晨光初灿，气象开朗，舟行轻快。“一日千里”是诗人心态轻松的主观感受，喜悦心情渲染得淋漓尽致。同一位诗人，同一处景致，却气象迥异，正是“融情入景”的鲜明写照。

作者介绍

杨炳 泉州晋江人，字若晦，号鯈溪居士。孝宗淳熙二年进士。累官左司谏，尝论治赃吏当自大吏始。太学生杨宏中等六人因指责朝政受罚，炳上书辨其冤，忤怒韩侂胄，被诬结党为奸，出知泉州。以宝谟阁直学士奉祠。卒年八十一。有《易说》、《礼记解》、《西掖稿》、《谏垣存稿》等。