达摩支曲

达摩支曲原文：

人事苦好乖，咫尺当语离。及乎中年后，畏与亲友辞。陶谢得道者，其言且如斯。况我乃畸人，呜呼得无悲。
燕山老妓七十馀，少小苏门城下居。自言生长太平日，蹋遍江南西子湖。湖水湖山近城郭，五步一楼十步阁。春风酒舫载瑶筝，夜月歌台卷珠箔。东家胡蝶过西家，十里湖波泛落花。苏小门嘶五花马，段家桥碾七香车。早年传得伊州曲，翠舞珠歌满华屋。芍药春明和玉箫，海棠夜醉添银烛。一曲清歌一束绫，歌声上遏流云行。韩娥齿让瓠犀白，赵女眉妒春山青。转首繁华何草草，不道青春暗中老。
人不能容此嵚崎磊落之身，天尚与之发扬蹈厉之精神。除旧布新识君意，烂烂一星光射人。人人惊呼伯有至，昨为天盗今为厉。海上才停妖鸟鸣，天边尚露神龙尾。神龙本自西海来，蹈海不死招魂回。当时帝星拥虚位，披发上诉九天阊阖呼不开。尊王攘夷平生志，联翩三杰同时起。锦旗遥指东八州，手缚名王献天子。河鼓一将监众军，中宫匡卫罗藩臣。此时赤手同捧日，上有一人戴旒冕，是为日神之子天帝孙。下有八十三州地，满城旭彩辉红轮。乾坤整顿兵气息，光华复旦歌维新。无端忽唱征韩议，汝辈媕阿难计事。参商水火不相能，拂衣大笑吾归矣。归来落拓不得志，牵狗都门日游戏。鼻端出火耳后风，指天画地时聚议。夜半拊床欲为帝，奋梃大呼投袂起。将军要问政府罪，胡驱吾辈置死地？三千万众我同胞，忍令绞血输血税。死于饥寒死于苛政死于暴客等一死，徒死何如举大计。一时啸聚八千人，各负长刀短铳至。赤囊传警举国惊，守险力扼熊本城。雷池一步不得过，天纲所际难逃生。十二万军同日死，呜呼大星遂陨地！将军之头走千里，将军之身分五体。聚骨成山血作川，噫气为风泪如雨。此外喑呜叱咤之声势，化为妖云为沴气。骑箕一星复归来，狼角光芒耀天际。吁嗟乎，丈夫不能留芳千百世，尚能贻臭亿万载。生非柱国死非阎罗王，犹欲齰血书经化作魔王扰世界。英雄万事期一快，不复区区计成败。长星劝汝酒一杯，一世之雄旷世才。
开辟重华旦，胚胎间世贤。云龙时际会，星凤睹争先。天授归三杰，神谋效一编。宏谟驱固陋，馀论细雕镌。诏旨倾胪句，山呼动奏篇。干霄须造化，惟月进班联。有客占星次，逢人问日边。江湖烦镇抚，壤地屈盘旋。谈笑潢池净，生成壁垒坚。丈夫真细事，馀子敢差肩。黄屋深知切，青云宠渥骈。即归调鼎铉，少驻斸龙泉。更治今冯翊，重归旧颍川。载涂明积雪，嗣岁卜丰年。封殖棠阴盛，欢迎竹马鲜。恩波行处足，威誉向来传。此独疮痍甚，方疑雨露偏。禁通邻邑粟，费减月桩钱。斋戒逾三日，遭逢有二天。执鞭吾所慕，负弩敢驱前。
鳌山烟火冠春城，步辇龙旌倒褪行。忽报大官供法酒，玉音宣唤五先生。
鹤瓢山房，大隐所居，乃在泰伯三让里，虽道迫廛市。山林如鹤瓢，仙者玉为质，紫髯猬磔目点漆。小谪人间甲子初，那计缑桃几偷吃。丹成不肯独长生，时施狡狯苏罢民。金针幻作黍珠境，跛痾积逮皆能行。既识鹤瓢胜，按图入冥想，彷佛得要领。长藤古木路迂回，飞泉落涧声喧豗。不放落红随水去，恐引辟地秦人来。鹤可骑，瓢可酌，酌罢县瓢身上鹤。世人仰望不可亲，谡谡松风号万壑。
沽河水接潞河浑，处处新营失旧村。闻说东西两渔甸，年来也隶达家屯。
斗柄在戌寒始威，荒郊草木萋以腓。腾腾晓日明晴晖，相于二子驰骖騑。镵天山色横翠微，鸟道诘屈人迹希。路旁栝柏莽十围，山鸟惊觉鸣且飞。閕然野寺开双扉，青红古佛长而颀。画壁荒怪无是非，山僧迎客病已痱，香积索寞缠蛜蝛，厥辞怪伟无刺讥。落叶飒沓飘秋衣，游兴颇极振策归。嗟哉胜地空依稀，安得卜筑来耕耭。
恸哭钟陵下，东流与别离。二星来不返，双剑没相随。独继先贤传，谁刊有道碑。故园荒岘曲，旅榇寄天涯。白简曾连拜，沧洲每共思。抚孤怜齿稚，叹逝顾身衰。泉壤成终古，云山若在时。秋风邻笛发，寒日寝门悲。世难愁归路，家贫缓葬期。旧宾伤未散，夕临咽常迟。自此辞张邵，何由见戴逵。独闻山吏部，流涕访孤儿。
太极涵万始，羲娥运灵景。春声殷木末，池塘噪蛙黾。彼美林居子，歛神发深省。月出千山晓，云来万壑暝。抱独人不知，竹风吹松影。

达摩支曲拼音解读：

rén shì kǔ hǎo guāi ，zhǐ chǐ dāng yǔ lí 。jí hū zhōng nián hòu ，wèi yǔ qīn yǒu cí 。táo xiè dé dào zhě ，qí yán qiě rú sī 。kuàng wǒ nǎi jī rén ，wū hū dé wú bēi 。
yàn shān lǎo jì qī shí yú ，shǎo xiǎo sū mén chéng xià jū 。zì yán shēng zhǎng tài píng rì ，tà biàn jiāng nán xī zǐ hú 。hú shuǐ hú shān jìn chéng guō ，wǔ bù yī lóu shí bù gé 。chūn fēng jiǔ fǎng zǎi yáo zhēng ，yè yuè gē tái juàn zhū bó 。dōng jiā hú dié guò xī jiā ，shí lǐ hú bō fàn luò huā 。sū xiǎo mén sī wǔ huā mǎ ，duàn jiā qiáo niǎn qī xiāng chē 。zǎo nián chuán dé yī zhōu qǔ ，cuì wǔ zhū gē mǎn huá wū 。sháo yào chūn míng hé yù xiāo ，hǎi táng yè zuì tiān yín zhú 。yī qǔ qīng gē yī shù líng ，gē shēng shàng è liú yún háng 。hán é chǐ ràng hù xī bái ，zhào nǚ méi dù chūn shān qīng 。zhuǎn shǒu fán huá hé cǎo cǎo ，bú dào qīng chūn àn zhōng lǎo 。
rén bú néng róng cǐ qīn qí lěi luò zhī shēn ，tiān shàng yǔ zhī fā yáng dǎo lì zhī jīng shén 。chú jiù bù xīn shí jun1 yì ，làn làn yī xīng guāng shè rén 。rén rén jīng hū bó yǒu zhì ，zuó wéi tiān dào jīn wéi lì 。hǎi shàng cái tíng yāo niǎo míng ，tiān biān shàng lù shén lóng wěi 。shén lóng běn zì xī hǎi lái ，dǎo hǎi bú sǐ zhāo hún huí 。dāng shí dì xīng yōng xū wèi ，pī fā shàng sù jiǔ tiān chāng hé hū bú kāi 。zūn wáng rǎng yí píng shēng zhì ，lián piān sān jié tóng shí qǐ 。jǐn qí yáo zhǐ dōng bā zhōu ，shǒu fù míng wáng xiàn tiān zǐ 。hé gǔ yī jiāng jiān zhòng jun1 ，zhōng gōng kuāng wèi luó fān chén 。cǐ shí chì shǒu tóng pěng rì ，shàng yǒu yī rén dài liú miǎn ，shì wéi rì shén zhī zǐ tiān dì sūn 。xià yǒu bā shí sān zhōu dì ，mǎn chéng xù cǎi huī hóng lún 。qián kūn zhěng dùn bīng qì xī ，guāng huá fù dàn gē wéi xīn 。wú duān hū chàng zhēng hán yì ，rǔ bèi ān ā nán jì shì 。cān shāng shuǐ huǒ bú xiàng néng ，fú yī dà xiào wú guī yǐ 。guī lái luò tuò bú dé zhì ，qiān gǒu dōu mén rì yóu xì 。bí duān chū huǒ ěr hòu fēng ，zhǐ tiān huà dì shí jù yì 。yè bàn fǔ chuáng yù wéi dì ，fèn tǐng dà hū tóu mèi qǐ 。jiāng jun1 yào wèn zhèng fǔ zuì ，hú qū wú bèi zhì sǐ dì ？sān qiān wàn zhòng wǒ tóng bāo ，rěn lìng jiǎo xuè shū xuè shuì 。sǐ yú jī hán sǐ yú kē zhèng sǐ yú bào kè děng yī sǐ ，tú sǐ hé rú jǔ dà jì 。yī shí xiào jù bā qiān rén ，gè fù zhǎng dāo duǎn chòng zhì 。chì náng chuán jǐng jǔ guó jīng ，shǒu xiǎn lì è xióng běn chéng 。léi chí yī bù bú dé guò ，tiān gāng suǒ jì nán táo shēng 。shí èr wàn jun1 tóng rì sǐ ，wū hū dà xīng suí yǔn dì ！jiāng jun1 zhī tóu zǒu qiān lǐ ，jiāng jun1 zhī shēn fèn wǔ tǐ 。jù gǔ chéng shān xuè zuò chuān ，yī qì wéi fēng lèi rú yǔ 。cǐ wài yīn wū chì zhà zhī shēng shì ，huà wéi yāo yún wéi lì qì 。qí jī yī xīng fù guī lái ，láng jiǎo guāng máng yào tiān jì 。yù jiē hū ，zhàng fū bú néng liú fāng qiān bǎi shì ，shàng néng yí chòu yì wàn zǎi 。shēng fēi zhù guó sǐ fēi yán luó wáng ，yóu yù zé xuè shū jīng huà zuò mó wáng rǎo shì jiè 。yīng xióng wàn shì qī yī kuài ，bú fù qū qū jì chéng bài 。zhǎng xīng quàn rǔ jiǔ yī bēi ，yī shì zhī xióng kuàng shì cái 。
kāi pì zhòng huá dàn ，pēi tāi jiān shì xián 。yún lóng shí jì huì ，xīng fèng dǔ zhēng xiān 。tiān shòu guī sān jié ，shén móu xiào yī biān 。hóng mó qū gù lòu ，yú lùn xì diāo juān 。zhào zhǐ qīng lú jù ，shān hū dòng zòu piān 。gàn xiāo xū zào huà ，wéi yuè jìn bān lián 。yǒu kè zhàn xīng cì ，féng rén wèn rì biān 。jiāng hú fán zhèn fǔ ，rǎng dì qū pán xuán 。tán xiào huáng chí jìng ，shēng chéng bì lěi jiān 。zhàng fū zhēn xì shì ，yú zǐ gǎn chà jiān 。huáng wū shēn zhī qiē ，qīng yún chǒng wò pián 。jí guī diào dǐng xuàn ，shǎo zhù zhú lóng quán 。gèng zhì jīn féng yì ，zhòng guī jiù yǐng chuān 。zǎi tú míng jī xuě ，sì suì bo fēng nián 。fēng zhí táng yīn shèng ，huān yíng zhú mǎ xiān 。ēn bō háng chù zú ，wēi yù xiàng lái chuán 。cǐ dú chuāng yí shèn ，fāng yí yǔ lù piān 。jìn tōng lín yì sù ，fèi jiǎn yuè zhuāng qián 。zhāi jiè yú sān rì ，zāo féng yǒu èr tiān 。zhí biān wú suǒ mù ，fù nǔ gǎn qū qián 。
áo shān yān huǒ guàn chūn chéng ，bù niǎn lóng jīng dǎo tuì háng 。hū bào dà guān gòng fǎ jiǔ ，yù yīn xuān huàn wǔ xiān shēng 。
hè piáo shān fáng ，dà yǐn suǒ jū ，nǎi zài tài bó sān ràng lǐ ，suī dào pò chán shì 。shān lín rú hè piáo ，xiān zhě yù wéi zhì ，zǐ rán wèi zhé mù diǎn qī 。xiǎo zhé rén jiān jiǎ zǐ chū ，nà jì gōu táo jǐ tōu chī 。dān chéng bú kěn dú zhǎng shēng ，shí shī jiǎo kuài sū bà mín 。jīn zhēn huàn zuò shǔ zhū jìng ，bǒ kē jī dǎi jiē néng háng 。jì shí hè piáo shèng ，àn tú rù míng xiǎng ，páng fó dé yào lǐng 。zhǎng téng gǔ mù lù yū huí ，fēi quán luò jiàn shēng xuān huī 。bú fàng luò hóng suí shuǐ qù ，kǒng yǐn pì dì qín rén lái 。hè kě qí ，piáo kě zhuó ，zhuó bà xiàn piáo shēn shàng hè 。shì rén yǎng wàng bú kě qīn ，sù sù sōng fēng hào wàn hè 。
gū hé shuǐ jiē lù hé hún ，chù chù xīn yíng shī jiù cūn 。wén shuō dōng xī liǎng yú diàn ，nián lái yě lì dá jiā tún 。
dòu bǐng zài xū hán shǐ wēi ，huāng jiāo cǎo mù qī yǐ féi 。téng téng xiǎo rì míng qíng huī ，xiàng yú èr zǐ chí cān fēi 。chán tiān shān sè héng cuì wēi ，niǎo dào jié qū rén jì xī 。lù páng guā bǎi mǎng shí wéi ，shān niǎo jīng jiào míng qiě fēi 。xiā rán yě sì kāi shuāng fēi ，qīng hóng gǔ fó zhǎng ér qí 。huà bì huāng guài wú shì fēi ，shān sēng yíng kè bìng yǐ fèi ，xiāng jī suǒ mò chán yī wēi ，jué cí guài wěi wú cì jī 。luò yè sà tà piāo qiū yī ，yóu xìng pō jí zhèn cè guī 。jiē zāi shèng dì kōng yī xī ，ān dé bo zhù lái gēng jī 。
tòng kū zhōng líng xià ，dōng liú yǔ bié lí 。èr xīng lái bú fǎn ，shuāng jiàn méi xiàng suí 。dú jì xiān xián chuán ，shuí kān yǒu dào bēi 。gù yuán huāng xiàn qǔ ，lǚ chèn jì tiān yá 。bái jiǎn céng lián bài ，cāng zhōu měi gòng sī 。fǔ gū lián chǐ zhì ，tàn shì gù shēn shuāi 。quán rǎng chéng zhōng gǔ ，yún shān ruò zài shí 。qiū fēng lín dí fā ，hán rì qǐn mén bēi 。shì nán chóu guī lù ，jiā pín huǎn zàng qī 。jiù bīn shāng wèi sàn ，xī lín yān cháng chí 。zì cǐ cí zhāng shào ，hé yóu jiàn dài kuí 。dú wén shān lì bù ，liú tì fǎng gū ér 。
tài jí hán wàn shǐ ，xī é yùn líng jǐng 。chūn shēng yīn mù mò ，chí táng zào wā miǎn 。bǐ měi lín jū zǐ ，liǎn shén fā shēn shěng 。yuè chū qiān shān xiǎo ，yún lái wàn hè míng 。bào dú rén bú zhī ，zhú fēng chuī sōng yǐng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

达摩支曲相关翻译

（25）复西斜：此中“斜”应为押韵读作“xiá”。
⑵掌：诗中指鹅的脚掌。
⑴入京使：进京的使者。

达摩支曲相关赏析

“梦醒芙蓉。风檐近、浑疑佩玉丁东”二韵，从盼望去姬归来兴起。芙蓉帐中梦醒，听到房檐风声，还疑似去姬衣带上玉佩丁东作响。
末三句写词人由此产生同情并勾起自我感伤，相当于白居易对琵琶女的自我表白。但此词却只说“我亦情多不忍闻”，好像是说：歌女不语也罢，只怕我还受不了呢。由此可知，这里亦有一种同病相怜、物伤其类的感情，因此以至于“怕和我、成憔悴”。
下片“其肯为我来耶？河阳下士，差足强人意。”用韩愈《送石处士序》一文成句，是词人对京西南路安抚使上书辟张明之为幕僚一事的评论，赞扬了他礼贤下士的作风，同时，亦暗示张明之此去定会得到重用。“勿谓平无事也，便以言兵为讳。”南宋统治集团实行投降政策，禁止朝野议论出师北伐之事。这二句是词人对张明之的告诫与勉励，希望他能恪尽职守，加强战备。同时也是对当权者置中原大好河山于不顾的投降政策的严正谴责。“眼底河山，楼头鼓角，都是英雄泪。”眼下河山沦丧，城楼鼓角震天，这些都足以让有志之士为痛苦流涕。这三句转入抒情，同时也点明了当前危难的局势，苍凉悲壮，体现了诗人对国事的关心，极富鼓动性。 “功名机会，要须闲暇先备。”国家多事之秋，正是为国效力，一展抱负、博得功名的机会，闲暇时千万不可麻痹大意，要常备不懈。末二句再次勉励张明之抓住机会，建功立业。这一而再，再而三的以国事、功业相勉励，顿现出送别之人与被送之人的亲密关系，送人之情意亦愈见真挚和亲切。

作者介绍

陆长源 [唐]（?至七九九）字泳，吴（今江苏苏州）人，官至御史中丞，宣武司马，善书法，行书代表作《玄林禅师碑》。贞元中，长源为汝州刺史，以股仲容书流杯亭侍宴诗绝代之宝，乃为之造亭立碑，自记其事于碑阴。