增广贤文·上集

增广贤文·上集原文：

庭树绿交荫，时鸟语清绵。春竹罗径笋，夏花敷沼莲。慨然三季后，契彼羲农前。古井汲修绠，空斋絙素弦。长歌归去来，悟悦陶公贤。终寻桃源崦，息景穷幽玄。
春生复秋落，物物犹帝力。哀哉劬劳恩，甘藟至诚实。棘心咏诗人，常恐一旦失。何乃不我报，皎皎如白日。痛哉胡为生，每念气填臆。仰君犹长庚，华发萃众德。岁时捧金樽，门户几万石。常云我有子，未易先尺璧。伯仁非碌碌，到此辄自惑。庶几德有相，睥睨莫我逼。颇闻君有言，既跌不见谪。李杜苟齐名，死且不足惜。孰不斯言愧，谓君寿无极。岂知属纩书，何为在吾侧。堂堂古益友，千载同此室。撼铎倘能参，我泪不虚滴。
风雪楼台夜更寒，晓来霁色满山川。当歌莫放阳春调，几处人家未起烟。
枯者既就拾，湿者亦既束。空此一谷薪，载之可折轴。下山售市价，得粮不能宿。谁知此时心，气塞口自嘿。安得如买臣，卖薪有时足。
竹林啼鸟送春晖，何事行人尚未归。惆怅夜来窗月白，梦魂飞不到金微。
海棠花半落。正蕙圃风生，兰亭香扑。青英暝池阁。任翻红飞絮，游丝穿幕。情怀易著。奈宿酲、情绪正恶。叹韶光渐改，年华荏苒，旧欢如许。追念凭肩盟誓，枕臂私言，尽成离索。记得忘却。当时事，那时约。怕灯前月下，得见则个，厌厌只待窥著。问新来、为谁萦牵，又还瘦削。
厄运初遘。阳爻在六。干象栋倾。坤仪舟覆。横厉纠纷。群妖竞逐。火燎神州。洪流华域。彼黍离离。彼稷育育。哀我皇晋。痛心在目。天地无心。万物同涂。祸淫莫验。福善则虚。逆有全邑。义无完都。英蘂夏落。毒卉冬敷。如彼龟玉。韫椟毁诸。刍狗之谈。其最得乎。咨余软弱。弗克负荷。愆衅仍彰。荣宠屡加。威之不建。祸延凶播。忠陨于国。孝愆于家。斯罪之积。如彼山河。斯衅之深。终莫能磨。郁穆旧姻。嬿婉新婚。不虑其败。唯义是敦。裹粮携弱。匍匐星奔。未辍尔驾。已隳我门。二族偕覆。三孽并根。长惭旧孤。永负冤魂。亭亭孤干。独生无伴。绿叶繁缛。柔条修罕。朝采尔实。夕捋尔竿。竿翠丰寻。逸珠盈椀。实消我忧。忧急用缓。逝将去矣。庭虚情满。虚满伊何。兰桂移植。茂彼春林。瘁此秋棘。有鸟翻飞。不遑休息。匪桐不栖。匪竹不食。永戢东羽。翰抚西翼。我之敬之。废欢辍职。音以赏奏。味以殊珍。文以明言。言以畅神。之子之往。四美不臻。澄醪覆觞。丝竹生尘。素卷莫启。幄无谈宾。既孤我德。又阙我邻。光光叚生。出幽迁乔。资忠履信。武烈文昭。旌弓骍骍。舆马翘翘。乃奋长縻。是辔是镳。何以赠之。竭心公朝。何以叙怀。引领长谣。

增广贤文·上集拼音解读：

tíng shù lǜ jiāo yīn ，shí niǎo yǔ qīng mián 。chūn zhú luó jìng sǔn ，xià huā fū zhǎo lián 。kǎi rán sān jì hòu ，qì bǐ xī nóng qián 。gǔ jǐng jí xiū gěng ，kōng zhāi gēng sù xián 。zhǎng gē guī qù lái ，wù yuè táo gōng xián 。zhōng xún táo yuán yān ，xī jǐng qióng yōu xuán 。
chūn shēng fù qiū luò ，wù wù yóu dì lì 。āi zāi qú láo ēn ，gān lěi zhì chéng shí 。jí xīn yǒng shī rén ，cháng kǒng yī dàn shī 。hé nǎi bú wǒ bào ，jiǎo jiǎo rú bái rì 。tòng zāi hú wéi shēng ，měi niàn qì tián yì 。yǎng jun1 yóu zhǎng gēng ，huá fā cuì zhòng dé 。suì shí pěng jīn zūn ，mén hù jǐ wàn shí 。cháng yún wǒ yǒu zǐ ，wèi yì xiān chǐ bì 。bó rén fēi lù lù ，dào cǐ zhé zì huò 。shù jǐ dé yǒu xiàng ，pì nì mò wǒ bī 。pō wén jun1 yǒu yán ，jì diē bú jiàn zhé 。lǐ dù gǒu qí míng ，sǐ qiě bú zú xī 。shú bú sī yán kuì ，wèi jun1 shòu wú jí 。qǐ zhī shǔ kuàng shū ，hé wéi zài wú cè 。táng táng gǔ yì yǒu ，qiān zǎi tóng cǐ shì 。hàn duó tǎng néng cān ，wǒ lèi bú xū dī 。
fēng xuě lóu tái yè gèng hán ，xiǎo lái jì sè mǎn shān chuān 。dāng gē mò fàng yáng chūn diào ，jǐ chù rén jiā wèi qǐ yān 。
kū zhě jì jiù shí ，shī zhě yì jì shù 。kōng cǐ yī gǔ xīn ，zǎi zhī kě shé zhóu 。xià shān shòu shì jià ，dé liáng bú néng xiǔ 。shuí zhī cǐ shí xīn ，qì sāi kǒu zì hēi 。ān dé rú mǎi chén ，mài xīn yǒu shí zú 。
zhú lín tí niǎo sòng chūn huī ，hé shì háng rén shàng wèi guī 。chóu chàng yè lái chuāng yuè bái ，mèng hún fēi bú dào jīn wēi 。
hǎi táng huā bàn luò 。zhèng huì pǔ fēng shēng ，lán tíng xiāng pū 。qīng yīng míng chí gé 。rèn fān hóng fēi xù ，yóu sī chuān mù 。qíng huái yì zhe 。nài xiǔ chéng 、qíng xù zhèng è 。tàn sháo guāng jiàn gǎi ，nián huá rěn rǎn ，jiù huān rú xǔ 。zhuī niàn píng jiān méng shì ，zhěn bì sī yán ，jìn chéng lí suǒ 。jì dé wàng què 。dāng shí shì ，nà shí yuē 。pà dēng qián yuè xià ，dé jiàn zé gè ，yàn yàn zhī dài kuī zhe 。wèn xīn lái 、wéi shuí yíng qiān ，yòu hái shòu xuē 。
è yùn chū gòu 。yáng yáo zài liù 。gàn xiàng dòng qīng 。kūn yí zhōu fù 。héng lì jiū fēn 。qún yāo jìng zhú 。huǒ liáo shén zhōu 。hóng liú huá yù 。bǐ shǔ lí lí 。bǐ jì yù yù 。āi wǒ huáng jìn 。tòng xīn zài mù 。tiān dì wú xīn 。wàn wù tóng tú 。huò yín mò yàn 。fú shàn zé xū 。nì yǒu quán yì 。yì wú wán dōu 。yīng ruǐ xià luò 。dú huì dōng fū 。rú bǐ guī yù 。yùn dú huǐ zhū 。chú gǒu zhī tán 。qí zuì dé hū 。zī yú ruǎn ruò 。fú kè fù hé 。qiān xìn réng zhāng 。róng chǒng lǚ jiā 。wēi zhī bú jiàn 。huò yán xiōng bō 。zhōng yǔn yú guó 。xiào qiān yú jiā 。sī zuì zhī jī 。rú bǐ shān hé 。sī xìn zhī shēn 。zhōng mò néng mó 。yù mù jiù yīn 。yàn wǎn xīn hūn 。bú lǜ qí bài 。wéi yì shì dūn 。guǒ liáng xié ruò 。pú fú xīng bēn 。wèi chuò ěr jià 。yǐ huī wǒ mén 。èr zú xié fù 。sān niè bìng gēn 。zhǎng cán jiù gū 。yǒng fù yuān hún 。tíng tíng gū gàn 。dú shēng wú bàn 。lǜ yè fán rù 。róu tiáo xiū hǎn 。cháo cǎi ěr shí 。xī lǚ ěr gān 。gān cuì fēng xún 。yì zhū yíng wǎn 。shí xiāo wǒ yōu 。yōu jí yòng huǎn 。shì jiāng qù yǐ 。tíng xū qíng mǎn 。xū mǎn yī hé 。lán guì yí zhí 。mào bǐ chūn lín 。cuì cǐ qiū jí 。yǒu niǎo fān fēi 。bú huáng xiū xī 。fěi tóng bú qī 。fěi zhú bú shí 。yǒng jí dōng yǔ 。hàn fǔ xī yì 。wǒ zhī jìng zhī 。fèi huān chuò zhí 。yīn yǐ shǎng zòu 。wèi yǐ shū zhēn 。wén yǐ míng yán 。yán yǐ chàng shén 。zhī zǐ zhī wǎng 。sì měi bú zhēn 。chéng láo fù shāng 。sī zhú shēng chén 。sù juàn mò qǐ 。wò wú tán bīn 。jì gū wǒ dé 。yòu què wǒ lín 。guāng guāng jiǎ shēng 。chū yōu qiān qiáo 。zī zhōng lǚ xìn 。wǔ liè wén zhāo 。jīng gōng xīng xīng 。yú mǎ qiào qiào 。nǎi fèn zhǎng mí 。shì pèi shì biāo 。hé yǐ zèng zhī 。jié xīn gōng cháo 。hé yǐ xù huái 。yǐn lǐng zhǎng yáo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

增广贤文·上集相关翻译

①谗言：毁谤的话。迁客：被贬职调往边远地方的官。
④秋风起：比喻上阵杀敌的时刻。古时作战常常选择在秋天所谓“沙场秋点兵”即指此而言。盘花：回旋的花纹，绣在战袍上。盘花：战袍上的团状花纹。

增广贤文·上集相关赏析

此诗叙事简淡，笔调亦闲雅平和，意味很不易一时穷尽。首句言“随将讨河湟”似乎还带点豪气；次句说“时清返故乡”似乎颇为庆幸；在三句所谓“十万汉军零落尽”的背景下尤见生还之难能，似乎更可庆幸。末了集中为人物造象，那老兵在黄昏时分吹笛，似乎还很悠闲自得呢。
“真山真水真画图，一片玲珑玉”两句进一步渲染春满西湖的景象，先以画图作比，又以美玉相喻，景象就更为具体了。仍然是总览全景，不求细致描画。“真山真水真画图”句甚妙，明明是真山真水，而不是图画，偏说是“真图画”。三个“真”字，与上句的两个“无”字，又造成了呼应，使语言呈现出故意重复用字的规律美。“一片玲珑玉”，总括西湖之澄澈明净，犹如玲珑剔透的美玉，而且是一片，不是一块。这种写法局部上有所模糊，总体感却是十分突出的。

作者介绍

唐致政 唐致政，宋代词人，生卒年不详。与王柏同乡，盖金华人。疑与唐仲友同族。