江赋

江赋原文：

一江春水静微波，柔橹声中听棹歌。醉眼漫疑沧海小，客愁争似暮山多。飞飞北雁衔云去，叶叶南帆背日过。每念壮怀悲击楫，秣陵西望尚干戈。
街北小堂卜筑深，离离竹槛称幽吟。不争鹅鸭嫌邻舍，旋置琴尊见客心。呼两乳鸠仍暂止，定巢新燕故相寻。曾轩更许消清暑，露顶同依嘉树林。
读君千里书，上有加餐饭。为君起坐明月前，两耳清霜响枯蔓。窗间闪烁灯夜红，水龙朝西云暮东。十载同心歌伐木，如今愁鬓信飞蓬。忆歌君诗对君酒，慷慨当筵几开口。次公不独带醒狂，正平本自轻豪右。南山当户乍卷帘，北极关心共昂首。心知万物固不齐，凤凰高飞宁顾鸡。群葩落尽老松出，乐国忽有饥儿啼。人生何苦必得意，有时霄汉等涂泥。但愿丹心不负青天与白日，青灯黄卷相对生虹霓。龙泉夜蹴祖生舞，黄鹤朝追崔颢题。竖儒报国乃如此，钟鼎旂常岂吾事。素心未惬忧孔多，薄分如蜗命如蚁。青山抱病守荒庐，寥落邺侯三万书。虚名已负故台价，广陌谁誇驷马车。奉君之书溅吾泪，愧无篇章报琼佩。竹笛中郎应未忘，小冠子夏真狼狈。哀歌一声动明月，的的寒星耿华发。林幽幽兮风发发，水层冰兮草寒色。车轮催兮马蹄脱，安得往兮附鸿鹄。为君强赋长歌行，莫讶吾歌多苦声。
洛阳秋雨阕，荒圃物华饶。白鹤寒尤盛，红薇晚未彫。鸟惊朱实堕，云灭翠岑遥。扬子方嘲白，相如尚苦痟。徘徊瞻望近，邂逅笑谈辽。官冷惭无具，相思不敢招。
官样初黄过闰九。鲜妍时更宜寒。挽回人意不成阑。香罗堆叶密，芳意著心单。过与後房歌舞手，轻盈喜色生颜。堕钗拥髻与垂鬟。欲知谁称面，遍插一枝看。
纱巾挂壁，向南窗、高卧那知寒暑。梦与古人，相伯仲、嘲戏何妨尔汝。说鬼谈天，读书论剑，我意都无取。扪图大噱，此中谁个堪语。不妨落佩欹冠，解饮醇醪，亦足称豪举。触热可怜，牛马侩、争买名园花墅。巢燕绕飞，秋风又起，那得闲居处。人生行乐，古今大抵如许。
驱车欲何适，驾言归故乡。朋游具觞豆，饯送临周行。忆昨佐花县，志气殊非常。琴堂席未暖，行役嗟靡遑。京华历寒暑，鬓发皓已苍。布衣与蔬食，澹泊常自将。只今七十馀，谢事何匆忙。为感圣恩厚，悲歌激中肠。徘徊不能别，念此故意长。山川邈迢递，大江浩洋洋。去途日已远，驰景曜征裳。愧无千金赠，为子增慨慷。归哉慎自保，南北永相望。

江赋拼音解读：

yī jiāng chūn shuǐ jìng wēi bō ，róu lǔ shēng zhōng tīng zhào gē 。zuì yǎn màn yí cāng hǎi xiǎo ，kè chóu zhēng sì mù shān duō 。fēi fēi běi yàn xián yún qù ，yè yè nán fān bèi rì guò 。měi niàn zhuàng huái bēi jī jí ，mò líng xī wàng shàng gàn gē 。
jiē běi xiǎo táng bo zhù shēn ，lí lí zhú kǎn chēng yōu yín 。bú zhēng é yā xián lín shě ，xuán zhì qín zūn jiàn kè xīn 。hū liǎng rǔ jiū réng zàn zhǐ ，dìng cháo xīn yàn gù xiàng xún 。céng xuān gèng xǔ xiāo qīng shǔ ，lù dǐng tóng yī jiā shù lín 。
dú jun1 qiān lǐ shū ，shàng yǒu jiā cān fàn 。wéi jun1 qǐ zuò míng yuè qián ，liǎng ěr qīng shuāng xiǎng kū màn 。chuāng jiān shǎn shuò dēng yè hóng ，shuǐ lóng cháo xī yún mù dōng 。shí zǎi tóng xīn gē fá mù ，rú jīn chóu bìn xìn fēi péng 。yì gē jun1 shī duì jun1 jiǔ ，kāng kǎi dāng yàn jǐ kāi kǒu 。cì gōng bú dú dài xǐng kuáng ，zhèng píng běn zì qīng háo yòu 。nán shān dāng hù zhà juàn lián ，běi jí guān xīn gòng áng shǒu 。xīn zhī wàn wù gù bú qí ，fèng huáng gāo fēi níng gù jī 。qún pā luò jìn lǎo sōng chū ，lè guó hū yǒu jī ér tí 。rén shēng hé kǔ bì dé yì ，yǒu shí xiāo hàn děng tú ní 。dàn yuàn dān xīn bú fù qīng tiān yǔ bái rì ，qīng dēng huáng juàn xiàng duì shēng hóng ní 。lóng quán yè cù zǔ shēng wǔ ，huáng hè cháo zhuī cuī hào tí 。shù rú bào guó nǎi rú cǐ ，zhōng dǐng qí cháng qǐ wú shì 。sù xīn wèi qiè yōu kǒng duō ，báo fèn rú wō mìng rú yǐ 。qīng shān bào bìng shǒu huāng lú ，liáo luò yè hóu sān wàn shū 。xū míng yǐ fù gù tái jià ，guǎng mò shuí kuā sì mǎ chē 。fèng jun1 zhī shū jiàn wú lèi ，kuì wú piān zhāng bào qióng pèi 。zhú dí zhōng láng yīng wèi wàng ，xiǎo guàn zǐ xià zhēn láng bèi 。āi gē yī shēng dòng míng yuè ，de de hán xīng gěng huá fā 。lín yōu yōu xī fēng fā fā ，shuǐ céng bīng xī cǎo hán sè 。chē lún cuī xī mǎ tí tuō ，ān dé wǎng xī fù hóng hú 。wéi jun1 qiáng fù zhǎng gē háng ，mò yà wú gē duō kǔ shēng 。
luò yáng qiū yǔ què ，huāng pǔ wù huá ráo 。bái hè hán yóu shèng ，hóng wēi wǎn wèi diāo 。niǎo jīng zhū shí duò ，yún miè cuì cén yáo 。yáng zǐ fāng cháo bái ，xiàng rú shàng kǔ xiāo 。pái huái zhān wàng jìn ，xiè hòu xiào tán liáo 。guān lěng cán wú jù ，xiàng sī bú gǎn zhāo 。
guān yàng chū huáng guò rùn jiǔ 。xiān yán shí gèng yí hán 。wǎn huí rén yì bú chéng lán 。xiāng luó duī yè mì ，fāng yì zhe xīn dān 。guò yǔ hòu fáng gē wǔ shǒu ，qīng yíng xǐ sè shēng yán 。duò chāi yōng jì yǔ chuí huán 。yù zhī shuí chēng miàn ，biàn chā yī zhī kàn 。
shā jīn guà bì ，xiàng nán chuāng 、gāo wò nà zhī hán shǔ 。mèng yǔ gǔ rén ，xiàng bó zhòng 、cháo xì hé fáng ěr rǔ 。shuō guǐ tán tiān ，dú shū lùn jiàn ，wǒ yì dōu wú qǔ 。mén tú dà xué ，cǐ zhōng shuí gè kān yǔ 。bú fáng luò pèi yī guàn ，jiě yǐn chún láo ，yì zú chēng háo jǔ 。chù rè kě lián ，niú mǎ kuài 、zhēng mǎi míng yuán huā shù 。cháo yàn rào fēi ，qiū fēng yòu qǐ ，nà dé xián jū chù 。rén shēng háng lè ，gǔ jīn dà dǐ rú xǔ 。
qū chē yù hé shì ，jià yán guī gù xiāng 。péng yóu jù shāng dòu ，jiàn sòng lín zhōu háng 。yì zuó zuǒ huā xiàn ，zhì qì shū fēi cháng 。qín táng xí wèi nuǎn ，háng yì jiē mí huáng 。jīng huá lì hán shǔ ，bìn fā hào yǐ cāng 。bù yī yǔ shū shí ，dàn bó cháng zì jiāng 。zhī jīn qī shí yú ，xiè shì hé cōng máng 。wéi gǎn shèng ēn hòu ，bēi gē jī zhōng cháng 。pái huái bú néng bié ，niàn cǐ gù yì zhǎng 。shān chuān miǎo tiáo dì ，dà jiāng hào yáng yáng 。qù tú rì yǐ yuǎn ，chí jǐng yào zhēng shang 。kuì wú qiān jīn zèng ，wéi zǐ zēng kǎi kāng 。guī zāi shèn zì bǎo ，nán běi yǒng xiàng wàng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江赋相关翻译

④十二门：长安城东西南北每一面各三门，共十二门，故言。这句是说清冷的乐声使人觉得长安城沉浸在寒光之中。紫皇：道教称天上最尊的神为“紫皇”。这里用来指皇帝。
③晚：晚照或晚气。

江赋相关赏析

遥夜亭皋闲信步。才过清明，渐觉伤春暮。数点雨声风约住。朦胧淡月云来去。桃杏依稀香暗渡。谁在秋千，笑里轻轻语。一寸相思千万绪。人间没个安排处。

作者介绍

吴浚 吴浚（？～一二七七），字允文，旴江（今江西南城）人。恭帝德祐二年（一二七六），文天祥以同都督出镇江西时，浚为其军参赞。次年于汀州降元，未几奉元军命至漳州劝降天祥，被缢杀（《宋史》卷四一八《文天祥传》）。有《吴允文集》一卷。今录诗三十三首。