念奴娇·赤壁怀古

念奴娇·赤壁怀古原文：

江陵少尹好闲官，亲故皆来劝自宽。无事日长贫不易，有才年少屈终难。沙头欲买红螺盏，渡口多呈白角盘。应向章华台下醉，莫冲云雨夜深寒。
垂老閒游出瘴乡，居停仍喜近山房。昔年图画虫生卷，故主园林燕在梁。眼底更谁为旧雨，鬓边无处不新霜。感君犹有山河意，追念先人拜影堂。
不须杯勺了三冬，旋作蓬斋待朔风。会有打窗风雪夜，地炉孤坐策奇功。
万古此一时，天地为我宅。纷纷各有求，何时免忧戚。我心清且闲，顺逆等朝夕。微酣意自佳，兴至境多适。悠悠欲忘言，仰睇寒空碧。
葳蕤紫鸾鸟，口衔扶桑花。翱翔朝禹穴，双翼蔽天涯。禹穴龙葱云五彩，千峰竹箭连沧澥。玉简金书不可寻，香炉天柱依然在。为刑白马登天坛，冉冉龙舆望不还。四岳衣冠归郁水，诸侯玉帛待涂山。涂山南去阳明洞，酌酒秦皇三石瓮。白鹤吟笙射的来，仙人荡楫樵风送。樵风飒飒铸溪滨，当年此地成纯钧。雷公为鼓阴阳炭，天帝来看龙虎文。烂如列星罗太乙，皎若芙蓉含夜月。登高山兮临深渊，一麾敌国皆流血。嗟予亦是风胡流，心与天通事远游。君王未雪夫椒耻，臣子难宽范蠡谋。玩弄仇雠股掌上，六千君子为吾养。繇来举事随天时，阴谋逆德蹈危机。天地相参功乃就，援枹提鼓莫迟迟。避迟兮奈何，冲风忽起澥扬波。逢君玄夷苍水使，授受天书鸟迹多。承以文璜覆盘石，昔年宛委山中得。深藏不使鬼神知，默诵尝将符谶测。符谶今归大帻人，云台二十八星陈。我着羊裘渔大泽，君攀凤翼上天津。天津迢遥接具茨，牧童七岁为轩师。天授英雄非偶尔，何减黄公遇下邳。
阻风淮岸忆家山，骨肉相亲梦寐间。冀北一官今独往，江南千里几时还。孤村人语秋临水，小县鸡鸣夜掩关。明月异乡谁不见，嗟予偏对别离颜。
绿竹入幽径，青萝拂行衣。

念奴娇·赤壁怀古拼音解读：

jiāng líng shǎo yǐn hǎo xián guān ，qīn gù jiē lái quàn zì kuān 。wú shì rì zhǎng pín bú yì ，yǒu cái nián shǎo qū zhōng nán 。shā tóu yù mǎi hóng luó zhǎn ，dù kǒu duō chéng bái jiǎo pán 。yīng xiàng zhāng huá tái xià zuì ，mò chōng yún yǔ yè shēn hán 。
chuí lǎo jiān yóu chū zhàng xiāng ，jū tíng réng xǐ jìn shān fáng 。xī nián tú huà chóng shēng juàn ，gù zhǔ yuán lín yàn zài liáng 。yǎn dǐ gèng shuí wéi jiù yǔ ，bìn biān wú chù bú xīn shuāng 。gǎn jun1 yóu yǒu shān hé yì ，zhuī niàn xiān rén bài yǐng táng 。
bú xū bēi sháo le sān dōng ，xuán zuò péng zhāi dài shuò fēng 。huì yǒu dǎ chuāng fēng xuě yè ，dì lú gū zuò cè qí gōng 。
wàn gǔ cǐ yī shí ，tiān dì wéi wǒ zhái 。fēn fēn gè yǒu qiú ，hé shí miǎn yōu qī 。wǒ xīn qīng qiě xián ，shùn nì děng cháo xī 。wēi hān yì zì jiā ，xìng zhì jìng duō shì 。yōu yōu yù wàng yán ，yǎng dì hán kōng bì 。
wēi ruí zǐ luán niǎo ，kǒu xián fú sāng huā 。áo xiáng cháo yǔ xué ，shuāng yì bì tiān yá 。yǔ xué lóng cōng yún wǔ cǎi ，qiān fēng zhú jiàn lián cāng xiè 。yù jiǎn jīn shū bú kě xún ，xiāng lú tiān zhù yī rán zài 。wéi xíng bái mǎ dēng tiān tán ，rǎn rǎn lóng yú wàng bú hái 。sì yuè yī guàn guī yù shuǐ ，zhū hóu yù bó dài tú shān 。tú shān nán qù yáng míng dòng ，zhuó jiǔ qín huáng sān shí wèng 。bái hè yín shēng shè de lái ，xiān rén dàng jí qiáo fēng sòng 。qiáo fēng sà sà zhù xī bīn ，dāng nián cǐ dì chéng chún jun1 。léi gōng wéi gǔ yīn yáng tàn ，tiān dì lái kàn lóng hǔ wén 。làn rú liè xīng luó tài yǐ ，jiǎo ruò fú róng hán yè yuè 。dēng gāo shān xī lín shēn yuān ，yī huī dí guó jiē liú xuè 。jiē yǔ yì shì fēng hú liú ，xīn yǔ tiān tōng shì yuǎn yóu 。jun1 wáng wèi xuě fū jiāo chǐ ，chén zǐ nán kuān fàn lí móu 。wán nòng chóu chóu gǔ zhǎng shàng ，liù qiān jun1 zǐ wéi wú yǎng 。yáo lái jǔ shì suí tiān shí ，yīn móu nì dé dǎo wēi jī 。tiān dì xiàng cān gōng nǎi jiù ，yuán bāo tí gǔ mò chí chí 。bì chí xī nài hé ，chōng fēng hū qǐ xiè yáng bō 。féng jun1 xuán yí cāng shuǐ shǐ ，shòu shòu tiān shū niǎo jì duō 。chéng yǐ wén huáng fù pán shí ，xī nián wǎn wěi shān zhōng dé 。shēn cáng bú shǐ guǐ shén zhī ，mò sòng cháng jiāng fú chèn cè 。fú chèn jīn guī dà zé rén ，yún tái èr shí bā xīng chén 。wǒ zhe yáng qiú yú dà zé ，jun1 pān fèng yì shàng tiān jīn 。tiān jīn tiáo yáo jiē jù cí ，mù tóng qī suì wéi xuān shī 。tiān shòu yīng xióng fēi ǒu ěr ，hé jiǎn huáng gōng yù xià pī 。
zǔ fēng huái àn yì jiā shān ，gǔ ròu xiàng qīn mèng mèi jiān 。jì běi yī guān jīn dú wǎng ，jiāng nán qiān lǐ jǐ shí hái 。gū cūn rén yǔ qiū lín shuǐ ，xiǎo xiàn jī míng yè yǎn guān 。míng yuè yì xiāng shuí bú jiàn ，jiē yǔ piān duì bié lí yán 。
lǜ zhú rù yōu jìng ，qīng luó fú háng yī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

念奴娇·赤壁怀古相关翻译

⑴入京使：进京的使者。
⑤跻攀：犹攀登。唐杜甫《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》：“清晨陪跻攀，傲睨俯峭壁。”
①花褪残红：褪，脱去，小：毛本作“子”。子：毛本误作“小”。“飞”，《二妙集》、毛本注“一作来。”绕：元本注“一作晓。”柳绵：即柳絮。何处无芳草句：谓春光已晚，芳草长遍天涯。
①邗沟：在今天的江苏境内。

念奴娇·赤壁怀古相关赏析

就其所用词语看，全词所用也无非是宋词中惯用的语汇，如柳外高楼、芳草斜阳、梨花带雨、黄昏杜鹃。但是正像有才情的作曲家仅凭借七个音符的不同组合就能构成无数美妙的乐章一样，这首词也以其富有感染力的意象组合和不露痕迹而天然精巧的构思，描写了一个独立、不可替代的艺术形象。

作者介绍

郑师冉 疑为郑师贞之误。《全唐诗逸》收诗2句，录自日本大江维时编《千载佳句》卷上。