祝英台近·晚春

祝英台近·晚春原文：

云芝九干麦双岐，盍有嘉生瑞圣时。玉殿称觞闻好语，时教张补撰宫词。
问花万木争荣，各逞娇红嫩紫。呈浓淡，斗妍蚩。为谁开？为谁落？何苦孜孜？吾来问：汝有私？【幺】云幕高张，捧出天然艳质。颜如玉，体凝脂。绿罗裳，红锦帔，貌胜西施。蒙君问，尽妾词。【最高楼】发生各自随时，艳冶非人所使。铅华满树添妆次，远胜梨园弟子。【喜春来】清香引客眠花市，艳色迷人殢酒卮，东风舞困瘦腰肢。犹未止，零落暮春时。【六幺遍】听花言，巧才思，直待伴落絮游丝。披离满径点胭脂，干忙煞燕子莺儿。芳苞折尽谁挂齿？道杏花不看开时。早寻人做主遮护你，煞强如花貌参差，凭谁赋断肠诗？【幺】妾斟量，自三思，正芳年不甚心慈。仗聪明国色两件儿，觑五陵英俊。因而渐消香减玉剥幽姿，但温存谁敢推辞。想游蜂戏蝶有正事，向眼前面配了雄雌，闪下我害相思。【尾】先生教妾感承，妾身言君试思：如今罗纰锦故人何似？阑珊了春事，惜花人谁肯折残枝？
佳节名山万古开，是谁曾此坐崔嵬。烟扉霞馆依稀见，红翠青鸾缥缈回。涧水独怜归海去，秋风何事逐人来。会须更上浮云顶，虎豹相逢莫浪猜。
渺渺飞霜夜，寥寥远岫钟。出云疑断续，入户乍舂容。度枕频惊梦，随风几韵松。悠扬来不已，杳霭去何从。仿佛烟岚隔，依稀岩峤重。此时聊一听，馀响绕千峰。
欲别又牵衣，伤心故旧稀。自怜为客久，不忍送君归。远岫明残雪，空江淡落晖。东风重回首，一雁背人飞。
清明畅。礼乐新。候龙景。练贞辰。
诗曰：尚书有女名无双。蛾眉如画学新妆。姊家仙客最明后，舅母惟只呼王郎。尚书往日先曾许。数载睽违今复遇。闻说襄王二十年，当时未必轻相慕。相慕。无双女。当日尚书先曾许。王郎明俊神仙侣。肠断别离情苦。数年睽恨今复遇。笑指襄江归去。
营州健儿胡旋舞，三郎西走铃淋雨。大唐玉玺日角归，白衣黄衣拥灵武。承平无事李郭闲，内家张后外李父。道州刺史据国忧，瀼西贼退示官府。有时奋笔颂中兴，浯溪中开石壁竖。歌功象德臣能为，那惭粹美誉皇甫。峿台二铭莽荆榛，瞿令玉箸文无睹。平原太守颜清臣，下笔著石如没羽。悬崖突出作覆檐，穹碑千载无泐腐。沧江阴雨愁蛟螭，古洞荒月走猰貐。真成细肌入鹰骨，岂但猛力强牛弩。想起挺笔神肃恭，冕冠凝立纷紃组。我皇神武玉检封，微臣奏技忝台辅。二十四郡鉴臣忠，江淮瞧阳同砥柱。宁知白首历三朝，令公老去邺侯拒。宫人菩萨装道场，武士金刚作神主。冀魏齐赵迭僣越，翻使忠良死伪楚。我来访古忽涕零，摩挲石壁首重俯。精光直贯牛斗寒，碧血难蚀土花聚。当时谁见端书人，野花啼鸟空沙浦。西江涪翁鬓如丝，断崖僵立指画肚。大书深刻落珠玑，已并颜拓供人取。犹云老矣不能为，可惜少游归黄土。名士尚忧文不传，而况我辈争腐鼠。春蛇秋蚓工未能，祈蚕老死等沙户。呜呼人生不作颜平原，气扫欃枪蔑貔虎。犹当出作元次山，万口颠连待字抚。浪游狂咏等涂鸦，文士追随宁足数。相如不贵复不文，封禅遗篇合一炬。回舟坚卧月光沈，夜半寒猿叫枯树。
一点忠忱无处输，与滔滔者走危途。新声感泣尚书客，破镜传盟公主奴。流散莫非中泽雁，死亡谁是首邱狐。平生师友多黄土，吞哭何曾奠束刍。

祝英台近·晚春拼音解读：

yún zhī jiǔ gàn mài shuāng qí ，hé yǒu jiā shēng ruì shèng shí 。yù diàn chēng shāng wén hǎo yǔ ，shí jiāo zhāng bǔ zhuàn gōng cí 。
wèn huā wàn mù zhēng róng ，gè chěng jiāo hóng nèn zǐ 。chéng nóng dàn ，dòu yán chī 。wéi shuí kāi ？wéi shuí luò ？hé kǔ zī zī ？wú lái wèn ：rǔ yǒu sī ？【yāo 】yún mù gāo zhāng ，pěng chū tiān rán yàn zhì 。yán rú yù ，tǐ níng zhī 。lǜ luó shang ，hóng jǐn pèi ，mào shèng xī shī 。méng jun1 wèn ，jìn qiè cí 。【zuì gāo lóu 】fā shēng gè zì suí shí ，yàn yě fēi rén suǒ shǐ 。qiān huá mǎn shù tiān zhuāng cì ，yuǎn shèng lí yuán dì zǐ 。【xǐ chūn lái 】qīng xiāng yǐn kè mián huā shì ，yàn sè mí rén tì jiǔ zhī ，dōng fēng wǔ kùn shòu yāo zhī 。yóu wèi zhǐ ，líng luò mù chūn shí 。【liù yāo biàn 】tīng huā yán ，qiǎo cái sī ，zhí dài bàn luò xù yóu sī 。pī lí mǎn jìng diǎn yān zhī ，gàn máng shà yàn zǐ yīng ér 。fāng bāo shé jìn shuí guà chǐ ？dào xìng huā bú kàn kāi shí 。zǎo xún rén zuò zhǔ zhē hù nǐ ，shà qiáng rú huā mào cān chà ，píng shuí fù duàn cháng shī ？【yāo 】qiè zhēn liàng ，zì sān sī ，zhèng fāng nián bú shèn xīn cí 。zhàng cōng míng guó sè liǎng jiàn ér ，qù wǔ líng yīng jun4 。yīn ér jiàn xiāo xiāng jiǎn yù bāo yōu zī ，dàn wēn cún shuí gǎn tuī cí 。xiǎng yóu fēng xì dié yǒu zhèng shì ，xiàng yǎn qián miàn pèi le xióng cí ，shǎn xià wǒ hài xiàng sī 。【wěi 】xiān shēng jiāo qiè gǎn chéng ，qiè shēn yán jun1 shì sī ：rú jīn luó pī jǐn gù rén hé sì ？lán shān le chūn shì ，xī huā rén shuí kěn shé cán zhī ？
jiā jiē míng shān wàn gǔ kāi ，shì shuí céng cǐ zuò cuī wéi 。yān fēi xiá guǎn yī xī jiàn ，hóng cuì qīng luán piāo miǎo huí 。jiàn shuǐ dú lián guī hǎi qù ，qiū fēng hé shì zhú rén lái 。huì xū gèng shàng fú yún dǐng ，hǔ bào xiàng féng mò làng cāi 。
miǎo miǎo fēi shuāng yè ，liáo liáo yuǎn xiù zhōng 。chū yún yí duàn xù ，rù hù zhà chōng róng 。dù zhěn pín jīng mèng ，suí fēng jǐ yùn sōng 。yōu yáng lái bú yǐ ，yǎo ǎi qù hé cóng 。fǎng fó yān lán gé ，yī xī yán qiáo zhòng 。cǐ shí liáo yī tīng ，yú xiǎng rào qiān fēng 。
yù bié yòu qiān yī ，shāng xīn gù jiù xī 。zì lián wéi kè jiǔ ，bú rěn sòng jun1 guī 。yuǎn xiù míng cán xuě ，kōng jiāng dàn luò huī 。dōng fēng zhòng huí shǒu ，yī yàn bèi rén fēi 。
qīng míng chàng 。lǐ lè xīn 。hòu lóng jǐng 。liàn zhēn chén 。
shī yuē ：shàng shū yǒu nǚ míng wú shuāng 。é méi rú huà xué xīn zhuāng 。zǐ jiā xiān kè zuì míng hòu ，jiù mǔ wéi zhī hū wáng láng 。shàng shū wǎng rì xiān céng xǔ 。shù zǎi kuí wéi jīn fù yù 。wén shuō xiāng wáng èr shí nián ，dāng shí wèi bì qīng xiàng mù 。xiàng mù 。wú shuāng nǚ 。dāng rì shàng shū xiān céng xǔ 。wáng láng míng jun4 shén xiān lǚ 。cháng duàn bié lí qíng kǔ 。shù nián kuí hèn jīn fù yù 。xiào zhǐ xiāng jiāng guī qù 。
yíng zhōu jiàn ér hú xuán wǔ ，sān láng xī zǒu líng lín yǔ 。dà táng yù xǐ rì jiǎo guī ，bái yī huáng yī yōng líng wǔ 。chéng píng wú shì lǐ guō xián ，nèi jiā zhāng hòu wài lǐ fù 。dào zhōu cì shǐ jù guó yōu ，nǎng xī zéi tuì shì guān fǔ 。yǒu shí fèn bǐ sòng zhōng xìng ，wú xī zhōng kāi shí bì shù 。gē gōng xiàng dé chén néng wéi ，nà cán cuì měi yù huáng fǔ 。yǔ tái èr míng mǎng jīng zhēn ，qú lìng yù zhù wén wú dǔ 。píng yuán tài shǒu yán qīng chén ，xià bǐ zhe shí rú méi yǔ 。xuán yá tū chū zuò fù yán ，qióng bēi qiān zǎi wú lè fǔ 。cāng jiāng yīn yǔ chóu jiāo chī ，gǔ dòng huāng yuè zǒu yà yǔ 。zhēn chéng xì jī rù yīng gǔ ，qǐ dàn měng lì qiáng niú nǔ 。xiǎng qǐ tǐng bǐ shén sù gōng ，miǎn guàn níng lì fēn xún zǔ 。wǒ huáng shén wǔ yù jiǎn fēng ，wēi chén zòu jì tiǎn tái fǔ 。èr shí sì jun4 jiàn chén zhōng ，jiāng huái qiáo yáng tóng dǐ zhù 。níng zhī bái shǒu lì sān cháo ，lìng gōng lǎo qù yè hóu jù 。gōng rén pú sà zhuāng dào chǎng ，wǔ shì jīn gāng zuò shén zhǔ 。jì wèi qí zhào dié tiě yuè ，fān shǐ zhōng liáng sǐ wěi chǔ 。wǒ lái fǎng gǔ hū tì líng ，mó suō shí bì shǒu zhòng fǔ 。jīng guāng zhí guàn niú dòu hán ，bì xuè nán shí tǔ huā jù 。dāng shí shuí jiàn duān shū rén ，yě huā tí niǎo kōng shā pǔ 。xī jiāng fú wēng bìn rú sī ，duàn yá jiāng lì zhǐ huà dù 。dà shū shēn kè luò zhū jī ，yǐ bìng yán tuò gòng rén qǔ 。yóu yún lǎo yǐ bú néng wéi ，kě xī shǎo yóu guī huáng tǔ 。míng shì shàng yōu wén bú chuán ，ér kuàng wǒ bèi zhēng fǔ shǔ 。chūn shé qiū yǐn gōng wèi néng ，qí cán lǎo sǐ děng shā hù 。wū hū rén shēng bú zuò yán píng yuán ，qì sǎo zhàn qiāng miè pí hǔ 。yóu dāng chū zuò yuán cì shān ，wàn kǒu diān lián dài zì fǔ 。làng yóu kuáng yǒng děng tú yā ，wén shì zhuī suí níng zú shù 。xiàng rú bú guì fù bú wén ，fēng chán yí piān hé yī jù 。huí zhōu jiān wò yuè guāng shěn ，yè bàn hán yuán jiào kū shù 。
yī diǎn zhōng chén wú chù shū ，yǔ tāo tāo zhě zǒu wēi tú 。xīn shēng gǎn qì shàng shū kè ，pò jìng chuán méng gōng zhǔ nú 。liú sàn mò fēi zhōng zé yàn ，sǐ wáng shuí shì shǒu qiū hú 。píng shēng shī yǒu duō huáng tǔ ，tūn kū hé céng diàn shù chú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

祝英台近·晚春相关翻译

（6）纤尘：微细的灰尘。
⑧舟：一作“行”

祝英台近·晚春相关赏析

诗以浸泡麻起兴，不仅写明情感发生的地点，也暗示了情感在交流中的加深，麻可泡软，正意味情意的深厚，而根本的还在于两人可以相“晤”，有情感的相互对话的基础。
“一线”句补明了这两种声音的来源。古人常把琴弦上流出的音符同风联想在一起，如“泠泠七弦上，坐听松风寒”（刘长卿《弹琴》）、“十四弦指下风生”（张可久《一枝花·湖上归》）等。“一线清风动二弦”，既表达了琴声的袅袅不绝，又使人感受到演奏者指法、弓法的娴熟与柔和，甚而使胡琴器具的本身，增添了诗意与美感。

作者介绍

徐安国 徐安国(1892—1960)宿迁人。徐州评词名演员。18岁随苏北大鼓艺人张绍聘学艺，后改说评词。民国初年，成为苏北书坛“八大将”之一。看家书目为《七侠五义》、《小五义》。他说书语言诙谐幽默，长于表演。《小五义》中的主人公徐良被他说演得活灵活现，听众誉他为“活徐良”。徐安国为人刚直不阿。徐安国台风正派，演出冬穿长袍，夏穿大褂，一丝不苟。晚年说书仍声若洪钟。