阿房宫赋

阿房宫赋原文：

诸亭环立一湖湾，区界无多眼界宽。苍石传为伪刘物，绿波曾浴葛仙丹。两边堤树四时碧，一片冰壶六月寒。咫尺云烟接沧海，须知此地有龙蟠。
读君千里书，上有加餐饭。为君起坐明月前，两耳清霜响枯蔓。窗间闪烁灯夜红，水龙朝西云暮东。十载同心歌伐木，如今愁鬓信飞蓬。忆歌君诗对君酒，慷慨当筵几开口。次公不独带醒狂，正平本自轻豪右。南山当户乍卷帘，北极关心共昂首。心知万物固不齐，凤凰高飞宁顾鸡。群葩落尽老松出，乐国忽有饥儿啼。人生何苦必得意，有时霄汉等涂泥。但愿丹心不负青天与白日，青灯黄卷相对生虹霓。龙泉夜蹴祖生舞，黄鹤朝追崔颢题。竖儒报国乃如此，钟鼎旂常岂吾事。素心未惬忧孔多，薄分如蜗命如蚁。青山抱病守荒庐，寥落邺侯三万书。虚名已负故台价，广陌谁誇驷马车。奉君之书溅吾泪，愧无篇章报琼佩。竹笛中郎应未忘，小冠子夏真狼狈。哀歌一声动明月，的的寒星耿华发。林幽幽兮风发发，水层冰兮草寒色。车轮催兮马蹄脱，安得往兮附鸿鹄。为君强赋长歌行，莫讶吾歌多苦声。
唤渡三江岸，停车两眼明。烟涵秋日澹，露洗晓寒轻。山色晴逾爽，波流怒未平。诗翁旧游处，有句不堪呈。
黄鹤一去不复返，白云千载空悠悠。
养得狸奴解策勋，可怜小雀已离群。生平威力才如此，莫遣君家鼠辈闻。
朝入天苑中，谒帝蓬莱宫。青山映辇道，碧树摇烟空。谬题金闺籍，得与银台通。待诏奉明主，抽毫颂清风。归时落日晚，蹀躞浮云骢。人马本无意，飞驰自豪雄。入门紫鸳鸯，金井双梧桐。清歌弦古曲，美酒沽新丰。快意且为乐，列筵坐群公。光景不可留，生世如转蓬。早达胜晚遇，羞比垂钓翁。自古有秀色，西施与东邻。蛾眉不可妒，况乃效其颦。所以尹婕妤，羞见邢夫人。低头不出气，塞默少精神。寄语无盐子，如君何足珍。
灵禽不世下，刻像成羽翼。但类醴泉饮，岂复高梧息。似有飞鸣心，六合定何适。
一门父子全忠孝，祗今独数庐陵赵。乔木千章湖水滨，诸峰罗立三山峤。前年昭代急贤良，五色联翩凤凰诏。赵侯静者嗜烟霞，说著功名辄头掉。公车星火促严程，江海茫茫玉京窎。奇材固合充栋梁，至宝终须贡廊庙。乘涛直下五千里，阊阖云晴见初召。圣主从容赐颜色，善道咨诹洞微妙。外将大任托藩垣，内拟超迁列枢要。赵侯稽首再陈乞，昧死金铺致辞峭。一官泮奂得所欲，模范裁成志思劭。三春教铎振儒林，文声奕奕开光耀。二郎万里奉晨昏，归日叮咛往来绍。弟行既复兄何如，呼奴便秣追风骠。楚雨千秋湘水祠，秦云万古咸阳徼。酆镐西风拂鬓寒，峨岷夜月悬心悄。关山愁见落花飞，客枕哀闻断猿叫。不图采玉昆崙顶，岂若寻源武陵窍。猗嗟赵侯万事足，如此贤郎诚克肖。马融帐下老莱衣，白首能无极欢笑。送君不尽忆君情，瑶琴切切孤鸾调。新诗锦轴遍须题，别酒离筵莫停釂。飘飘鸿鹄起天隅，六合清风荡烦歊。
暮雨关城独去迟，少年心事剑相知。故人当路轻贫贱，倦客逢秋恶别离。疏柳一旗江上酒，乱山孤棹道中诗。水嬉散后湖亭废，此去烦君吊牧之。

阿房宫赋拼音解读：

zhū tíng huán lì yī hú wān ，qū jiè wú duō yǎn jiè kuān 。cāng shí chuán wéi wěi liú wù ，lǜ bō céng yù gě xiān dān 。liǎng biān dī shù sì shí bì ，yī piàn bīng hú liù yuè hán 。zhǐ chǐ yún yān jiē cāng hǎi ，xū zhī cǐ dì yǒu lóng pán 。
dú jun1 qiān lǐ shū ，shàng yǒu jiā cān fàn 。wéi jun1 qǐ zuò míng yuè qián ，liǎng ěr qīng shuāng xiǎng kū màn 。chuāng jiān shǎn shuò dēng yè hóng ，shuǐ lóng cháo xī yún mù dōng 。shí zǎi tóng xīn gē fá mù ，rú jīn chóu bìn xìn fēi péng 。yì gē jun1 shī duì jun1 jiǔ ，kāng kǎi dāng yàn jǐ kāi kǒu 。cì gōng bú dú dài xǐng kuáng ，zhèng píng běn zì qīng háo yòu 。nán shān dāng hù zhà juàn lián ，běi jí guān xīn gòng áng shǒu 。xīn zhī wàn wù gù bú qí ，fèng huáng gāo fēi níng gù jī 。qún pā luò jìn lǎo sōng chū ，lè guó hū yǒu jī ér tí 。rén shēng hé kǔ bì dé yì ，yǒu shí xiāo hàn děng tú ní 。dàn yuàn dān xīn bú fù qīng tiān yǔ bái rì ，qīng dēng huáng juàn xiàng duì shēng hóng ní 。lóng quán yè cù zǔ shēng wǔ ，huáng hè cháo zhuī cuī hào tí 。shù rú bào guó nǎi rú cǐ ，zhōng dǐng qí cháng qǐ wú shì 。sù xīn wèi qiè yōu kǒng duō ，báo fèn rú wō mìng rú yǐ 。qīng shān bào bìng shǒu huāng lú ，liáo luò yè hóu sān wàn shū 。xū míng yǐ fù gù tái jià ，guǎng mò shuí kuā sì mǎ chē 。fèng jun1 zhī shū jiàn wú lèi ，kuì wú piān zhāng bào qióng pèi 。zhú dí zhōng láng yīng wèi wàng ，xiǎo guàn zǐ xià zhēn láng bèi 。āi gē yī shēng dòng míng yuè ，de de hán xīng gěng huá fā 。lín yōu yōu xī fēng fā fā ，shuǐ céng bīng xī cǎo hán sè 。chē lún cuī xī mǎ tí tuō ，ān dé wǎng xī fù hóng hú 。wéi jun1 qiáng fù zhǎng gē háng ，mò yà wú gē duō kǔ shēng 。
huàn dù sān jiāng àn ，tíng chē liǎng yǎn míng 。yān hán qiū rì dàn ，lù xǐ xiǎo hán qīng 。shān sè qíng yú shuǎng ，bō liú nù wèi píng 。shī wēng jiù yóu chù ，yǒu jù bú kān chéng 。
huáng hè yī qù bú fù fǎn ，bái yún qiān zǎi kōng yōu yōu 。
yǎng dé lí nú jiě cè xūn ，kě lián xiǎo què yǐ lí qún 。shēng píng wēi lì cái rú cǐ ，mò qiǎn jun1 jiā shǔ bèi wén 。
cháo rù tiān yuàn zhōng ，yè dì péng lái gōng 。qīng shān yìng niǎn dào ，bì shù yáo yān kōng 。miù tí jīn guī jí ，dé yǔ yín tái tōng 。dài zhào fèng míng zhǔ ，chōu háo sòng qīng fēng 。guī shí luò rì wǎn ，dié xiè fú yún cōng 。rén mǎ běn wú yì ，fēi chí zì háo xióng 。rù mén zǐ yuān yāng ，jīn jǐng shuāng wú tóng 。qīng gē xián gǔ qǔ ，měi jiǔ gū xīn fēng 。kuài yì qiě wéi lè ，liè yàn zuò qún gōng 。guāng jǐng bú kě liú ，shēng shì rú zhuǎn péng 。zǎo dá shèng wǎn yù ，xiū bǐ chuí diào wēng 。zì gǔ yǒu xiù sè ，xī shī yǔ dōng lín 。é méi bú kě dù ，kuàng nǎi xiào qí pín 。suǒ yǐ yǐn jié yú ，xiū jiàn xíng fū rén 。dī tóu bú chū qì ，sāi mò shǎo jīng shén 。jì yǔ wú yán zǐ ，rú jun1 hé zú zhēn 。
líng qín bú shì xià ，kè xiàng chéng yǔ yì 。dàn lèi lǐ quán yǐn ，qǐ fù gāo wú xī 。sì yǒu fēi míng xīn ，liù hé dìng hé shì 。
yī mén fù zǐ quán zhōng xiào ，zhī jīn dú shù lú líng zhào 。qiáo mù qiān zhāng hú shuǐ bīn ，zhū fēng luó lì sān shān qiáo 。qián nián zhāo dài jí xián liáng ，wǔ sè lián piān fèng huáng zhào 。zhào hóu jìng zhě shì yān xiá ，shuō zhe gōng míng zhé tóu diào 。gōng chē xīng huǒ cù yán chéng ，jiāng hǎi máng máng yù jīng diào 。qí cái gù hé chōng dòng liáng ，zhì bǎo zhōng xū gòng láng miào 。chéng tāo zhí xià wǔ qiān lǐ ，chāng hé yún qíng jiàn chū zhào 。shèng zhǔ cóng róng cì yán sè ，shàn dào zī zōu dòng wēi miào 。wài jiāng dà rèn tuō fān yuán ，nèi nǐ chāo qiān liè shū yào 。zhào hóu jī shǒu zài chén qǐ ，mèi sǐ jīn pù zhì cí qiào 。yī guān pàn huàn dé suǒ yù ，mó fàn cái chéng zhì sī shào 。sān chūn jiāo duó zhèn rú lín ，wén shēng yì yì kāi guāng yào 。èr láng wàn lǐ fèng chén hūn ，guī rì dīng níng wǎng lái shào 。dì háng jì fù xiōng hé rú ，hū nú biàn mò zhuī fēng biāo 。chǔ yǔ qiān qiū xiāng shuǐ cí ，qín yún wàn gǔ xián yáng jiǎo 。fēng gǎo xī fēng fú bìn hán ，é mín yè yuè xuán xīn qiāo 。guān shān chóu jiàn luò huā fēi ，kè zhěn āi wén duàn yuán jiào 。bú tú cǎi yù kūn lún dǐng ，qǐ ruò xún yuán wǔ líng qiào 。yī jiē zhào hóu wàn shì zú ，rú cǐ xián láng chéng kè xiāo 。mǎ róng zhàng xià lǎo lái yī ，bái shǒu néng wú jí huān xiào 。sòng jun1 bú jìn yì jun1 qíng ，yáo qín qiē qiē gū luán diào 。xīn shī jǐn zhóu biàn xū tí ，bié jiǔ lí yàn mò tíng jiào 。piāo piāo hóng hú qǐ tiān yú ，liù hé qīng fēng dàng fán xiāo 。
mù yǔ guān chéng dú qù chí ，shǎo nián xīn shì jiàn xiàng zhī 。gù rén dāng lù qīng pín jiàn ，juàn kè féng qiū è bié lí 。shū liǔ yī qí jiāng shàng jiǔ ，luàn shān gū zhào dào zhōng shī 。shuǐ xī sàn hòu hú tíng fèi ，cǐ qù fán jun1 diào mù zhī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

阿房宫赋相关翻译

③慵疏：懒散粗疏，这是托词，其实是说不愿与腐朽势力同流合污。招物议，遭到某些人的批评指责。时名：一时的名声。
②郭门：外城之门。郭：外城。
①黄沙：黄沙岭，在江西上饶的西面。别枝惊鹊：惊动喜鹊飞离树枝。鸣蝉：蝉叫声。
②絮：柳絮。萍：浮萍。

阿房宫赋相关赏析

小令题为“怨风情”，很明显是描写一位闺中女子对爱情的埋怨和绝望，其中交杂着忧愁、猜忌、悲伤、怨恨等多种复杂情愫。在这支小令中，乔吉运用了一系列的双关和比喻的手法来衬托主人公心中对爱情的失望。这首小令生动地展现了一个女子失恋后剪不断、理还乱的内心世界，其中纠结着相思忧愁、困惑疑猜、怨愤绝望等复杂的情感，令人倍感伤情。
末二句写作者感觉自己直上天坛，得道成仙。作者以“举头长啸，直上天坛”把这种仙境推向全曲的归结，收束了全篇。它与“浩歌惊得浮云散”在意脉上相呼应：摆脱了人间“寒”气，摆脱了“浮云”的缠绕，诗人的身心便似乎进了“天坛”。从“举头长啸”四字中可以深刻感受到作者心中无法释怀的愤懑之情，正因为如此，他才想要摆脱世俗的烦心之事，到达自由之境。

作者介绍

郑元秀 郑元秀，汉族，男，宋代词人。