悲愤诗

悲愤诗原文：

闻道西羌路坦夷，三千里外一娥曦。奔忙南北寻常事，老大悲伤九十稀。夜月书闱归梦远，秋风驿路雁声迟。儒官莫恨文章误，中正和平好俟时。
去日不可再，来日焉可虚。直待百事足，漫把四大拘。黄河几曾清，白发莫旋乌。全福贵安然，真乐难强图。朴直自许我，才能不如渠。已盟方寸心，免苦六尺躯。登台值明时，击壤容匹夫。轻车历野寺，小船泛晴湖。金鲫池内观，白猿洞前呼。孤山未学林，长堤且怀苏。珍实不满器，醇醪只携壶。更带两耳铛，旋煮四腮鱼。意均饱暖适，迹或升沉殊。达人旷大观，万象归一途。凡鼎鸡变化，佛性狗有无。快答此话头，拟议计即疎。
忘机亦忘言，政作口挂壁。因君强一语，习气乃乘隙。昨夕饮君家，看朱忽成碧。醉归城南路，不记足所历。尚想两红妆，翠袖香襞积。我歌君为舞，举手还恨窄。诗成漫不省，叹我真恶客。賸肯来看山，未厌一水隔。
五岳祭秩皆三公，四方环镇嵩当中。火维地荒足妖怪，天假神柄专其雄。喷云泄雾藏半腹，虽有绝顶谁能穷？我来正逢秋雨节，阴气晦昧无清风。潜心默祷若有应，岂非正直能感通！须臾静扫众峰出，仰见突兀撑青空。紫盖连延接天柱，石廪腾掷堆祝融。森然魄动下马拜，松柏一径趋灵宫。粉墙丹柱动光彩，鬼物图画填青红。升阶伛偻荐脯酒，欲以菲薄明其衷。庙令老人识神意，睢盱侦伺能鞠躬。手持杯珓导我掷，云此最吉余难同。窜逐蛮荒幸不死，衣食才足甘长终。侯王将相望久绝，神纵欲福难为功。夜投佛寺上高阁，星月掩映云曈昽。猿鸣钟动不知曙，杲杲寒日生于东。
晨鸡四鸣号，天地犹未白。仰见众星低，历历如可摘。揣来浩无端，数往已为迹。言念乘轺始，徂岁三代易。谬以理解资，而当髋髀役。何悟茧丝辰，膺此保障责。桑计非所工，商刑焉能择。稍清萑苻泽，未愧莱芜室。蒿目中竟乖，蓬心逝安息。次且类羝藩，犹豫托鸡肋。畴当邻畏途，为我一察识。
古燕豪杰中朝儒，列卿柱史人间无。廷平执法及乘舆，泗州推官夜治书。储祥积庆久不渝，来休下瑞相昭符。长庚孕秀腾天衢，嵩岳降神钟地区。熊罴入梦九鹤趋，五老列曜纷前敷。茏葱佳气蔼门闾，一片清冰出玉壶。初傅丹山五色雏，又讶鲁国连城玙。无乃合浦千金珠，英气烨烨声呱呱。目光流电雪作肤，头角峙玉云拥颅。伏犀入项四辅俱，罹计插鬓秀且疏。金木耸贴润复纡，天庭高广顾地枢。孤峰立笔双井腴，一水环仰中沟虚。神采气骨画不如，断蓬为矢桑为弧。九州四海当长驱，英物自与常人殊。吾闻宗元谪番禺，反顾无嗣悲穷居。又闻康节四十馀，得子尚虑贤与愚。君今早应梁栋输，眼底复见圭章储。前程莫问荣与枯，万事已足将何须。便应列宴开行厨，烹龙庖凤传笙竽。起舞蹴踏红氍毹，酒酣击碎青珊瑚。与君旧是瀛洲徒，春风玉殿同传胪。浮云流水南北途，故乡遇旧增欢娱。喜来忘却尔汝呼，落笔故使璋獐诬。听声知贵名当余，汤饼上座事属渠。他年归来驷马车，记取堂下三槐株。
氤氲绿篆浮香鸭。睡起午窗开镜匣。纤纤素手整云鬟，银粉淡消红映颊。双峰锁翠眉愁压。拈得金针还倒捻。东风肠断少人知，慵看花间飞蛱蝶。
寂寂山家半掩门，却怜春色满荒园。同行不觉旗亭远，看尽桃花又一村。

悲愤诗拼音解读：

wén dào xī qiāng lù tǎn yí ，sān qiān lǐ wài yī é xī 。bēn máng nán běi xún cháng shì ，lǎo dà bēi shāng jiǔ shí xī 。yè yuè shū wéi guī mèng yuǎn ，qiū fēng yì lù yàn shēng chí 。rú guān mò hèn wén zhāng wù ，zhōng zhèng hé píng hǎo sì shí 。
qù rì bú kě zài ，lái rì yān kě xū 。zhí dài bǎi shì zú ，màn bǎ sì dà jū 。huáng hé jǐ céng qīng ，bái fā mò xuán wū 。quán fú guì ān rán ，zhēn lè nán qiáng tú 。pǔ zhí zì xǔ wǒ ，cái néng bú rú qú 。yǐ méng fāng cùn xīn ，miǎn kǔ liù chǐ qū 。dēng tái zhí míng shí ，jī rǎng róng pǐ fū 。qīng chē lì yě sì ，xiǎo chuán fàn qíng hú 。jīn jì chí nèi guān ，bái yuán dòng qián hū 。gū shān wèi xué lín ，zhǎng dī qiě huái sū 。zhēn shí bú mǎn qì ，chún láo zhī xié hú 。gèng dài liǎng ěr chēng ，xuán zhǔ sì sāi yú 。yì jun1 bǎo nuǎn shì ，jì huò shēng chén shū 。dá rén kuàng dà guān ，wàn xiàng guī yī tú 。fán dǐng jī biàn huà ，fó xìng gǒu yǒu wú 。kuài dá cǐ huà tóu ，nǐ yì jì jí shū 。
wàng jī yì wàng yán ，zhèng zuò kǒu guà bì 。yīn jun1 qiáng yī yǔ ，xí qì nǎi chéng xì 。zuó xī yǐn jun1 jiā ，kàn zhū hū chéng bì 。zuì guī chéng nán lù ，bú jì zú suǒ lì 。shàng xiǎng liǎng hóng zhuāng ，cuì xiù xiāng bì jī 。wǒ gē jun1 wéi wǔ ，jǔ shǒu hái hèn zhǎi 。shī chéng màn bú shěng ，tàn wǒ zhēn è kè 。shèng kěn lái kàn shān ，wèi yàn yī shuǐ gé 。
wǔ yuè jì zhì jiē sān gōng ，sì fāng huán zhèn sōng dāng zhōng 。huǒ wéi dì huāng zú yāo guài ，tiān jiǎ shén bǐng zhuān qí xióng 。pēn yún xiè wù cáng bàn fù ，suī yǒu jué dǐng shuí néng qióng ？wǒ lái zhèng féng qiū yǔ jiē ，yīn qì huì mèi wú qīng fēng 。qián xīn mò dǎo ruò yǒu yīng ，qǐ fēi zhèng zhí néng gǎn tōng ！xū yú jìng sǎo zhòng fēng chū ，yǎng jiàn tū wū chēng qīng kōng 。zǐ gài lián yán jiē tiān zhù ，shí lǐn téng zhì duī zhù róng 。sēn rán pò dòng xià mǎ bài ，sōng bǎi yī jìng qū líng gōng 。fěn qiáng dān zhù dòng guāng cǎi ，guǐ wù tú huà tián qīng hóng 。shēng jiē yǔ lǚ jiàn pú jiǔ ，yù yǐ fēi báo míng qí zhōng 。miào lìng lǎo rén shí shén yì ，suī xū zhēn sì néng jū gōng 。shǒu chí bēi jiào dǎo wǒ zhì ，yún cǐ zuì jí yú nán tóng 。cuàn zhú mán huāng xìng bú sǐ ，yī shí cái zú gān zhǎng zhōng 。hóu wáng jiāng xiàng wàng jiǔ jué ，shén zòng yù fú nán wéi gōng 。yè tóu fó sì shàng gāo gé ，xīng yuè yǎn yìng yún tóng lóng 。yuán míng zhōng dòng bú zhī shǔ ，gǎo gǎo hán rì shēng yú dōng 。
chén jī sì míng hào ，tiān dì yóu wèi bái 。yǎng jiàn zhòng xīng dī ，lì lì rú kě zhāi 。chuāi lái hào wú duān ，shù wǎng yǐ wéi jì 。yán niàn chéng yáo shǐ ，cú suì sān dài yì 。miù yǐ lǐ jiě zī ，ér dāng kuān bì yì 。hé wù jiǎn sī chén ，yīng cǐ bǎo zhàng zé 。sāng jì fēi suǒ gōng ，shāng xíng yān néng zé 。shāo qīng huán fú zé ，wèi kuì lái wú shì 。hāo mù zhōng jìng guāi ，péng xīn shì ān xī 。cì qiě lèi dī fān ，yóu yù tuō jī lèi 。chóu dāng lín wèi tú ，wéi wǒ yī chá shí 。
gǔ yàn háo jié zhōng cháo rú ，liè qīng zhù shǐ rén jiān wú 。tíng píng zhí fǎ jí chéng yú ，sì zhōu tuī guān yè zhì shū 。chǔ xiáng jī qìng jiǔ bú yú ，lái xiū xià ruì xiàng zhāo fú 。zhǎng gēng yùn xiù téng tiān qú ，sōng yuè jiàng shén zhōng dì qū 。xióng pí rù mèng jiǔ hè qū ，wǔ lǎo liè yào fēn qián fū 。lóng cōng jiā qì ǎi mén lǘ ，yī piàn qīng bīng chū yù hú 。chū fù dān shān wǔ sè chú ，yòu yà lǔ guó lián chéng yú 。wú nǎi hé pǔ qiān jīn zhū ，yīng qì yè yè shēng guā guā 。mù guāng liú diàn xuě zuò fū ，tóu jiǎo zhì yù yún yōng lú 。fú xī rù xiàng sì fǔ jù ，lí jì chā bìn xiù qiě shū 。jīn mù sǒng tiē rùn fù yū ，tiān tíng gāo guǎng gù dì shū 。gū fēng lì bǐ shuāng jǐng yú ，yī shuǐ huán yǎng zhōng gōu xū 。shén cǎi qì gǔ huà bú rú ，duàn péng wéi shǐ sāng wéi hú 。jiǔ zhōu sì hǎi dāng zhǎng qū ，yīng wù zì yǔ cháng rén shū 。wú wén zōng yuán zhé fān yú ，fǎn gù wú sì bēi qióng jū 。yòu wén kāng jiē sì shí yú ，dé zǐ shàng lǜ xián yǔ yú 。jun1 jīn zǎo yīng liáng dòng shū ，yǎn dǐ fù jiàn guī zhāng chǔ 。qián chéng mò wèn róng yǔ kū ，wàn shì yǐ zú jiāng hé xū 。biàn yīng liè yàn kāi háng chú ，pēng lóng páo fèng chuán shēng yú 。qǐ wǔ cù tà hóng qú shū ，jiǔ hān jī suì qīng shān hú 。yǔ jun1 jiù shì yíng zhōu tú ，chūn fēng yù diàn tóng chuán lú 。fú yún liú shuǐ nán běi tú ，gù xiāng yù jiù zēng huān yú 。xǐ lái wàng què ěr rǔ hū ，luò bǐ gù shǐ zhāng zhāng wū 。tīng shēng zhī guì míng dāng yú ，tāng bǐng shàng zuò shì shǔ qú 。tā nián guī lái sì mǎ chē ，jì qǔ táng xià sān huái zhū 。
yīn yūn lǜ zhuàn fú xiāng yā 。shuì qǐ wǔ chuāng kāi jìng xiá 。xiān xiān sù shǒu zhěng yún huán ，yín fěn dàn xiāo hóng yìng jiá 。shuāng fēng suǒ cuì méi chóu yā 。niān dé jīn zhēn hái dǎo niǎn 。dōng fēng cháng duàn shǎo rén zhī ，yōng kàn huā jiān fēi jiá dié 。
jì jì shān jiā bàn yǎn mén ，què lián chūn sè mǎn huāng yuán 。tóng háng bú jiào qí tíng yuǎn ，kàn jìn táo huā yòu yī cūn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

悲愤诗相关翻译

⑫一朝蒙雾露：一旦受雾露风寒所侵。蒙：受。分作沟中瘠：料到自己一定成为沟中的枯骨。分：料，估量。沟中瘠：弃于沟中的枯骨。如此再寒暑：在这种环境里过了两年了。百沴自辟易：各种致病的恶气都自行退避了。这是说没有生病。
（29）乘月：趁着月光。
（26）潇湘：湘江与潇水。

悲愤诗相关赏析

故夫知效一官、行比一乡、德合一君、而征一国者，其自视也，亦若此矣。而宋荣子犹然笑之。且举世誉之而不加劝，举世非之而不加沮，定乎内外之分，辩乎荣辱之境，斯已矣。彼其于世，未数数然也。虽然，犹有未树也。夫列子御风而行，泠然善也，旬有五日而后反。彼于致福者，未数数然也。此虽免乎行，犹有所待者也。若夫乘天地之正，而御六气之辩，以游无穷者，彼且恶乎待哉？故曰：至人无己，神人无功，圣人无名。
民者，在上所以牧之，趋利如水走下，四方无择也。夫珠玉金银，饥不可食，寒不可衣，然而众贵之者，以上用之故也。其为物轻微易藏，在于把握，可以周海内而无饥寒之患。此令臣轻背其主，而民易去其乡，盗贼有所劝，亡逃者得轻资也。粟米布帛生于地，长于时，聚于力，非可一日成也。数石之重，中人弗胜，不为奸邪所利；一日弗得而饥寒至。是故明君贵五谷而贱金玉。

作者介绍

周麟之 （1118—1164）泰州海陵人，一说江宁人，字茂振。高宗绍兴十五年进士。历官中书舍人、兵部侍郎，兼给事中。绍兴二十九年，充金国哀谢使，言辞详雅，金人为加礼。次年为同知枢密院事。金主背盟，复奉命出使，以主张俟金来南，尽锐奋击，必能成功，辞之。因被劾，责授秘书少监分司南京，筠州居住。有《海陵集》。