海国记(节选)

海国记(节选)原文：

青冥路口绝人行，独与僧期上赤城。树列烟岚春更好，溪藏冰雪夜偏明。空山雉雊禾苗短，野馆风来竹气清。若过石桥看瀑布，不妨高处便题名。
衲衣线粗心似月，自把短锄锄榾柮。青石溪边踏叶行，数片云随两眉雪。山童貌顽名乞乞，放火烧畬采崖蜜。担头何物带山香，一箩白蕈一箩栗。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。
每饮金龟酒，如游贺监湖。花下美人归，霞起儿童呼。
彭城遥骋望，突兀见黄楼。骤雨悲泥滑，狂风畏石尤。千山攒地出，一水抱天流。羡杀徐车骑，干旄控上游。
京国交游直到今，老来分手欲沾襟。百年豪杰符公论，千古峨洋有赏音。山色直随归旆远，海波难比别情深。重论尊酒知何日，云树苍茫两地心。
爱玩日已久，开笼为驯故。点臆雪花圆，连袪浪纹素。钩辀格磔鸣，
半随流水半随尘，断送韶光恼杀人。蜂蝶有情悲寂寞，园林无处觅精神。眼前红雨飘零尽，阶下苍苔点缀新。分付家童莫轻扫，醉眠还胜锦为茵。
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
二秀才，二秀才兮非秀才，非秀才兮是仙才。中华国里亲遭遇，仰面观天笑眼开。鹤形兮龟骨，龙吟兮虎颜。我有至言相劝勉，愿君兮勿猜勿猜。但煦日吹月，咽雨呵雷。火寄冥宫，水济丹台。金木交而土归位，铅汞分而丹露胎。赤血换而白乳流，透九窍兮动百骸。然然卷，然然舒，哀哀咍咍。孩儿喘而不死，腹空虚兮长斋。酬名利兮狂歌醉舞，酬富贵兮麻裰莎鞋。甲子问时休记，看桑田变作黄埃。青山白云好居住，劝君归去来兮归去来。

海国记(节选)拼音解读：

qīng míng lù kǒu jué rén háng ，dú yǔ sēng qī shàng chì chéng 。shù liè yān lán chūn gèng hǎo ，xī cáng bīng xuě yè piān míng 。kōng shān zhì gòu hé miáo duǎn ，yě guǎn fēng lái zhú qì qīng 。ruò guò shí qiáo kàn bào bù ，bú fáng gāo chù biàn tí míng 。
nà yī xiàn cū xīn sì yuè ，zì bǎ duǎn chú chú gǔ duò 。qīng shí xī biān tà yè háng ，shù piàn yún suí liǎng méi xuě 。shān tóng mào wán míng qǐ qǐ ，fàng huǒ shāo yú cǎi yá mì 。dān tóu hé wù dài shān xiāng ，yī luó bái xùn yī luó lì 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。
měi yǐn jīn guī jiǔ ，rú yóu hè jiān hú 。huā xià měi rén guī ，xiá qǐ ér tóng hū 。
péng chéng yáo chěng wàng ，tū wū jiàn huáng lóu 。zhòu yǔ bēi ní huá ，kuáng fēng wèi shí yóu 。qiān shān zǎn dì chū ，yī shuǐ bào tiān liú 。xiàn shā xú chē qí ，gàn máo kòng shàng yóu 。
jīng guó jiāo yóu zhí dào jīn ，lǎo lái fèn shǒu yù zhān jīn 。bǎi nián háo jié fú gōng lùn ，qiān gǔ é yáng yǒu shǎng yīn 。shān sè zhí suí guī pèi yuǎn ，hǎi bō nán bǐ bié qíng shēn 。zhòng lùn zūn jiǔ zhī hé rì ，yún shù cāng máng liǎng dì xīn 。
ài wán rì yǐ jiǔ ，kāi lóng wéi xùn gù 。diǎn yì xuě huā yuán ，lián qū làng wén sù 。gōu zhōu gé zhé míng ，
bàn suí liú shuǐ bàn suí chén ，duàn sòng sháo guāng nǎo shā rén 。fēng dié yǒu qíng bēi jì mò ，yuán lín wú chù mì jīng shén 。yǎn qián hóng yǔ piāo líng jìn ，jiē xià cāng tái diǎn zhuì xīn 。fèn fù jiā tóng mò qīng sǎo ，zuì mián hái shèng jǐn wéi yīn 。
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
èr xiù cái ，èr xiù cái xī fēi xiù cái ，fēi xiù cái xī shì xiān cái 。zhōng huá guó lǐ qīn zāo yù ，yǎng miàn guān tiān xiào yǎn kāi 。hè xíng xī guī gǔ ，lóng yín xī hǔ yán 。wǒ yǒu zhì yán xiàng quàn miǎn ，yuàn jun1 xī wù cāi wù cāi 。dàn xù rì chuī yuè ，yān yǔ hē léi 。huǒ jì míng gōng ，shuǐ jì dān tái 。jīn mù jiāo ér tǔ guī wèi ，qiān gǒng fèn ér dān lù tāi 。chì xuè huàn ér bái rǔ liú ，tòu jiǔ qiào xī dòng bǎi hái 。rán rán juàn ，rán rán shū ，āi āi tāi tāi 。hái ér chuǎn ér bú sǐ ，fù kōng xū xī zhǎng zhāi 。chóu míng lì xī kuáng gē zuì wǔ ，chóu fù guì xī má duō shā xié 。jiǎ zǐ wèn shí xiū jì ，kàn sāng tián biàn zuò huáng āi 。qīng shān bái yún hǎo jū zhù ，quàn jun1 guī qù lái xī guī qù lái 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

海国记(节选)相关翻译

（6）纤尘：微细的灰尘。
（8）穷已：穷尽。

海国记(节选)相关赏析

曲的头部和腹部，写得如此婉丽清新，结语须是愈加精彩，愈着精神，才能收到“余音绕梁”的艺术效果。所以“诗头曲尾”，古人是极为重视的。王骥德说：“末句更得一极俊语收之，方妙”《曲律·论尾声》。曲论家之所以不惮其烦，来总结曲的末句的艺术经验，说明它是关系到曲的成败的。这“梨花小窗人病酒”，就是俊语，就结得响亮，饶有余味。它既照应了前文的“清明后”和“几日春”，也概括了“相思瘦”的种种原因，又给读者留有充分想象的余地。因为梨花是春光已老的象征，她隔看小窗，看到梨花凋零，春事阑珊，而远人未归，闲愁无既，于是只好用酒来解除胸中的愁苦。病酒，就是伤了酒。读到这里，使人很容易联想到冯延巳的“日日花前常病酒，不辞镜里朱颜瘦”《鹊踏枝·谁道闲情抛掷久》和李清照的“新来瘦，非干病酒，不是悲秋”《凤凰台上忆吹箫·香冷金猊》的词意来。作者正是在这样的词情和意境的基础上，在曲尾对曲的整个意境作了很好的概括和创造，这才使人感到“言简而余味无穷”。
这么短的一首小词，能用比较委婉曲折的表现手法，来写出彻夜失眼的感受，可见作者在构思与技巧上下了一番工夫。但若论感情的分量，则显然不如《乙稿》中同样写彻夜失眠的那一首“恨来迟，防醒易。梦里惊疑，何况服时际”（《苏幕遮·倦凭栏》）。当然，《苏幕透》是一首悼亡词。作者在经受了生离死别的巨大打击之后彻夜悲恸以至恍惚迷离，那种感情并不需要任何巧妙的修辞技巧。
次句写近景。桃花绽开，寓示着正是阳春三月的时令：春水猛涨，江波浩渺，渔船忽上忽下，在岸边拍打着浪花。在这里，诗人还特意指出，这是一条“住家船”。如此看来，江水是渔父赖以谋生的土壤，渔船则是渔父借以栖身的房屋。如今渔父泊船岸边，显然是有需要到岸上解决的事务，于是，自然引出了下面的诗句。

作者介绍

祝穆 祝穆(?～1255年)，少名丙，字伯和，又字和甫，晚年自号“樟隐老人”。祖籍婺源（今属江西），曾祖祝确为朱熹的外祖父，父康国是朱熹表弟，跟随熹母祝氏居崇安。