赠田叟

赠田叟原文：

百年文武自高门，散合无凭世系存。徽国衣冠遗旧范，吴山祠墓见云孙。星辰拱极元同象，江汉朝宗会有源。咫尺蓬莱人未见，高丘远海漫劳魂。
笑汝皤然似一公，穷冬相伴胜房空。三缄口不思援上，九转肠应为热中。诗咏怀春同少女，礼云当夕称衰翁。平生知足浑无辱，不恨孙弘布被蒙。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。
松风谡谡响中唐，檐影微微下短墙。新竹才添十二个，清诗遗却两三行。流莺乳燕浑无语，野草幽花各自香。妙意难言成散逸，此身如客独苍茫。
东风暗送春晴早。催开绣谷群花好。犹作拗春寒。怕春容易残。不知天意是。恼得人心醉。迷迭几回烧。魂消恨不消。
谁失方干意，愁吟动地哀！言将蹈海去，怪我踏冰来。威庙怒犹在，孝陵云不开。伤心是庾信，白发被君催！

赠田叟拼音解读：

bǎi nián wén wǔ zì gāo mén ，sàn hé wú píng shì xì cún 。huī guó yī guàn yí jiù fàn ，wú shān cí mù jiàn yún sūn 。xīng chén gǒng jí yuán tóng xiàng ，jiāng hàn cháo zōng huì yǒu yuán 。zhǐ chǐ péng lái rén wèi jiàn ，gāo qiū yuǎn hǎi màn láo hún 。
xiào rǔ pó rán sì yī gōng ，qióng dōng xiàng bàn shèng fáng kōng 。sān jiān kǒu bú sī yuán shàng ，jiǔ zhuǎn cháng yīng wéi rè zhōng 。shī yǒng huái chūn tóng shǎo nǚ ，lǐ yún dāng xī chēng shuāi wēng 。píng shēng zhī zú hún wú rǔ ，bú hèn sūn hóng bù bèi méng 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。
sōng fēng sù sù xiǎng zhōng táng ，yán yǐng wēi wēi xià duǎn qiáng 。xīn zhú cái tiān shí èr gè ，qīng shī yí què liǎng sān háng 。liú yīng rǔ yàn hún wú yǔ ，yě cǎo yōu huā gè zì xiāng 。miào yì nán yán chéng sàn yì ，cǐ shēn rú kè dú cāng máng 。
dōng fēng àn sòng chūn qíng zǎo 。cuī kāi xiù gǔ qún huā hǎo 。yóu zuò niù chūn hán 。pà chūn róng yì cán 。bú zhī tiān yì shì 。nǎo dé rén xīn zuì 。mí dié jǐ huí shāo 。hún xiāo hèn bú xiāo 。
shuí shī fāng gàn yì ，chóu yín dòng dì āi ！yán jiāng dǎo hǎi qù ，guài wǒ tà bīng lái 。wēi miào nù yóu zài ，xiào líng yún bú kāi 。shāng xīn shì yǔ xìn ，bái fā bèi jun1 cuī ！

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

赠田叟相关翻译

②“于人曰浩然”两句：赋予人的正气叫浩然之气，它充满天地之间。沛乎：旺盛的样子。苍冥：天地之间。皇路：国运，国家的局势。清夷：清平，太平。吐：表露。
⑥出师表：诸葛亮出师伐魏之前，上表给蜀汉后主刘禅，表明白己为统一事业奋斗到底的决心。鬼神泣壮烈：鬼神也被诸葛亮的壮烈精神感动得流泪。渡江楫：东晋爱国志士祖逖率兵北伐，渡长江时，敲着船桨发誓北定中原，后来终于收复黄河以南失地。楫：船桨。胡羯：古代对北方少数民族的称呼。
③乡里：犹言郡县。献贤:献举人才。先德行：以德行为先。列爵:分颁爵位。公卿：指执政大臣。

赠田叟相关赏析

词人把自己的经历、感受融迸了对历史往事的追思中，反映了元代知识分子沉浮宦海、郁郁不得志所产生的矛盾心情，这也是元代下层文人的普遍情绪。
全词写别离的苦痛。上片写晨起无心梳整，下片写昨夜醉醒愁浓，后者是因，前者是果；上片写风飘花落的惆怅，下片写柳堤芳草的情事，后者是回忆，前者是现实。上片立足于看，表现离情之痛；下片着笔于想，表现春愁之苦。上下两片层层推进，脉络清晰，结构严密。
此词绝不同于一般滞于物象的咏物词，它纯然从空际著笔，空灵荡漾，不即不离，写出红白桃花之高标逸韵，境界愈推愈高远，令人玩味无极而神为之一旺。就艺术而言，可以说是词中之逸品。

作者介绍

释仲殊 释仲殊，字师利，安州（今湖北安陆）人。俗姓张，名挥，仲殊其法号。尝应进士试，不中，弃家为僧，曾住苏州承天寺、杭州宝月寺。崇宁间自缢，事迹见《吴郡志》卷四二、《吴中人物志》卷一二、《栖真志》卷四。