一枝春·竹爆惊春

一枝春·竹爆惊春原文：

素王西狩麟，笔削昌斯文。茂陵一角兽，妙语闻终军。壮哉笔砚间，英姿欲拿云。名参龟龙瑞，威扫狐兔群。岂独濡毫端，政尔清妖氛。会当献君王，玉殿春夜分。输写胸中奇，恩波被无垠。
只言双鬓未蹉跎，独奈牛羊送日何。禅客不归车马去，晚檐山色为谁多。溪上禅关水木间，水南山色与僧闲。春风尽日无来客，幽磬一声高鸟还。
亚墨利加洲，有爱育士迭国，去中华三万余里。其国之人皆泰西诸邦所迁徒。背英吉利苛政自立，日富以强。有华盛顿创为传贤之法法最良。行之数传，民和世康。其国左右皆大洋，旁峙落机大山万里长。我皇咸丰十年，其国之人华尔慕化而至。值乱贼被猖，杀人肝脑涂地。华尔曰嘻，我夷兵官也，今见官军乃儿戏。彼乱贼人人得诛之。吾虽外臣，愿为朝廷敌忾。嗟哉华尔！愤不顾身，大吏言于朝，授以兵五百人。华尔教以泰西阵法，坐作进退无逡巡。飞炮中敌无一生，遂克松江守其城。克宁波，留其军，又克周浦金山，无不以一当百，海上处处闻威声。皇帝嘉之，拜官副总兵。华尔感激，愿属籍受廛，世为中国民。彼金日磾契苾何力往矣，今有华尔，乃能继汉唐蕃将成功名。嗟哉华尔！今年八月，宁波告急，华尔方守松江，以兵授其佐，自往奋击。时贼众数万在慈溪邑，华尔率健儿冲锋镝。不知贼中乃有奸夷助死力，一枪击中华尔额，遂以是日死于敌。嗟哉华尔，谁将与俦。时之人，将军不武，士卒不同仇。食君之禄，遭时之难，而沓沓无忧。彼外国人食毛践土岁余耳，乃能为国授命，我国将士闻之胡不羞。嗟哉华尔，谁堪与俦。
亚墨利加洲，有爱育士迭国，去中华三万余里。其国之人皆泰西诸邦所迁徒。背英吉利苛政自立，日富以强。有华盛顿创为传贤之法法最良。行之数传，民和世康。其国左右皆大洋，旁峙落机大山万里长。我皇咸丰十年，其国之人华尔慕化而至。值乱贼被猖，杀人肝脑涂地。华尔曰嘻，我夷兵官也，今见官军乃儿戏。彼乱贼人人得诛之。吾虽外臣，愿为朝廷敌忾。嗟哉华尔！愤不顾身，大吏言于朝，授以兵五百人。华尔教以泰西阵法，坐作进退无逡巡。飞炮中敌无一生，遂克松江守其城。克宁波，留其军，又克周浦金山，无不以一当百，海上处处闻威声。皇帝嘉之，拜官副总兵。华尔感激，愿属籍受廛，世为中国民。彼金日磾契苾何力往矣，今有华尔，乃能继汉唐蕃将成功名。嗟哉华尔！今年八月，宁波告急，华尔方守松江，以兵授其佐，自往奋击。时贼众数万在慈溪邑，华尔率健儿冲锋镝。不知贼中乃有奸夷助死力，一枪击中华尔额，遂以是日死于敌。嗟哉华尔，谁将与俦。时之人，将军不武，士卒不同仇。食君之禄，遭时之难，而沓沓无忧。彼外国人食毛践土岁余耳，乃能为国授命，我国将士闻之胡不羞。嗟哉华尔，谁堪与俦。
杳霭祥云起，飘飏翠岭新。萦峰开石秀，吐叶间松春。林静翻空少，山明度岭频。回崖时掩鹤，幽涧或随人。姑射朝凝雪，阳台晚伴神。悠悠九霄上，应坐玉京宾。
稻水千区映，村烟几处斜。泠风低起树，轻浪细浮花。鸟雀深深圃，凫珣浅浅沙。社歌声不绝，于此见年华。
贤相称邦杰，清流举代推。公才掩诸夏，文体变当时。宾吊翻成鹤，人亡惜喻龟。洛阳今纸贵，犹写太冲词。赠秩徽章洽，求书秘草成。客随朝露尽，人逐夜舟惊。蒿里衣冠送，松门印绶迎。谁知杨伯起，今日重哀荣。

一枝春·竹爆惊春拼音解读：

sù wáng xī shòu lín ，bǐ xuē chāng sī wén 。mào líng yī jiǎo shòu ，miào yǔ wén zhōng jun1 。zhuàng zāi bǐ yàn jiān ，yīng zī yù ná yún 。míng cān guī lóng ruì ，wēi sǎo hú tù qún 。qǐ dú rú háo duān ，zhèng ěr qīng yāo fēn 。huì dāng xiàn jun1 wáng ，yù diàn chūn yè fèn 。shū xiě xiōng zhōng qí ，ēn bō bèi wú yín 。
zhī yán shuāng bìn wèi cuō tuó ，dú nài niú yáng sòng rì hé 。chán kè bú guī chē mǎ qù ，wǎn yán shān sè wéi shuí duō 。xī shàng chán guān shuǐ mù jiān ，shuǐ nán shān sè yǔ sēng xián 。chūn fēng jìn rì wú lái kè ，yōu qìng yī shēng gāo niǎo hái 。
yà mò lì jiā zhōu ，yǒu ài yù shì dié guó ，qù zhōng huá sān wàn yú lǐ 。qí guó zhī rén jiē tài xī zhū bāng suǒ qiān tú 。bèi yīng jí lì kē zhèng zì lì ，rì fù yǐ qiáng 。yǒu huá shèng dùn chuàng wéi chuán xián zhī fǎ fǎ zuì liáng 。háng zhī shù chuán ，mín hé shì kāng 。qí guó zuǒ yòu jiē dà yáng ，páng zhì luò jī dà shān wàn lǐ zhǎng 。wǒ huáng xián fēng shí nián ，qí guó zhī rén huá ěr mù huà ér zhì 。zhí luàn zéi bèi chāng ，shā rén gān nǎo tú dì 。huá ěr yuē xī ，wǒ yí bīng guān yě ，jīn jiàn guān jun1 nǎi ér xì 。bǐ luàn zéi rén rén dé zhū zhī 。wú suī wài chén ，yuàn wéi cháo tíng dí kài 。jiē zāi huá ěr ！fèn bú gù shēn ，dà lì yán yú cháo ，shòu yǐ bīng wǔ bǎi rén 。huá ěr jiāo yǐ tài xī zhèn fǎ ，zuò zuò jìn tuì wú qūn xún 。fēi pào zhōng dí wú yī shēng ，suí kè sōng jiāng shǒu qí chéng 。kè níng bō ，liú qí jun1 ，yòu kè zhōu pǔ jīn shān ，wú bú yǐ yī dāng bǎi ，hǎi shàng chù chù wén wēi shēng 。huáng dì jiā zhī ，bài guān fù zǒng bīng 。huá ěr gǎn jī ，yuàn shǔ jí shòu chán ，shì wéi zhōng guó mín 。bǐ jīn rì dī qì bì hé lì wǎng yǐ ，jīn yǒu huá ěr ，nǎi néng jì hàn táng fān jiāng chéng gōng míng 。jiē zāi huá ěr ！jīn nián bā yuè ，níng bō gào jí ，huá ěr fāng shǒu sōng jiāng ，yǐ bīng shòu qí zuǒ ，zì wǎng fèn jī 。shí zéi zhòng shù wàn zài cí xī yì ，huá ěr lǜ jiàn ér chōng fēng dí 。bú zhī zéi zhōng nǎi yǒu jiān yí zhù sǐ lì ，yī qiāng jī zhōng huá ěr é ，suí yǐ shì rì sǐ yú dí 。jiē zāi huá ěr ，shuí jiāng yǔ chóu 。shí zhī rén ，jiāng jun1 bú wǔ ，shì zú bú tóng chóu 。shí jun1 zhī lù ，zāo shí zhī nán ，ér tà tà wú yōu 。bǐ wài guó rén shí máo jiàn tǔ suì yú ěr ，nǎi néng wéi guó shòu mìng ，wǒ guó jiāng shì wén zhī hú bú xiū 。jiē zāi huá ěr ，shuí kān yǔ chóu 。
yà mò lì jiā zhōu ，yǒu ài yù shì dié guó ，qù zhōng huá sān wàn yú lǐ 。qí guó zhī rén jiē tài xī zhū bāng suǒ qiān tú 。bèi yīng jí lì kē zhèng zì lì ，rì fù yǐ qiáng 。yǒu huá shèng dùn chuàng wéi chuán xián zhī fǎ fǎ zuì liáng 。háng zhī shù chuán ，mín hé shì kāng 。qí guó zuǒ yòu jiē dà yáng ，páng zhì luò jī dà shān wàn lǐ zhǎng 。wǒ huáng xián fēng shí nián ，qí guó zhī rén huá ěr mù huà ér zhì 。zhí luàn zéi bèi chāng ，shā rén gān nǎo tú dì 。huá ěr yuē xī ，wǒ yí bīng guān yě ，jīn jiàn guān jun1 nǎi ér xì 。bǐ luàn zéi rén rén dé zhū zhī 。wú suī wài chén ，yuàn wéi cháo tíng dí kài 。jiē zāi huá ěr ！fèn bú gù shēn ，dà lì yán yú cháo ，shòu yǐ bīng wǔ bǎi rén 。huá ěr jiāo yǐ tài xī zhèn fǎ ，zuò zuò jìn tuì wú qūn xún 。fēi pào zhōng dí wú yī shēng ，suí kè sōng jiāng shǒu qí chéng 。kè níng bō ，liú qí jun1 ，yòu kè zhōu pǔ jīn shān ，wú bú yǐ yī dāng bǎi ，hǎi shàng chù chù wén wēi shēng 。huáng dì jiā zhī ，bài guān fù zǒng bīng 。huá ěr gǎn jī ，yuàn shǔ jí shòu chán ，shì wéi zhōng guó mín 。bǐ jīn rì dī qì bì hé lì wǎng yǐ ，jīn yǒu huá ěr ，nǎi néng jì hàn táng fān jiāng chéng gōng míng 。jiē zāi huá ěr ！jīn nián bā yuè ，níng bō gào jí ，huá ěr fāng shǒu sōng jiāng ，yǐ bīng shòu qí zuǒ ，zì wǎng fèn jī 。shí zéi zhòng shù wàn zài cí xī yì ，huá ěr lǜ jiàn ér chōng fēng dí 。bú zhī zéi zhōng nǎi yǒu jiān yí zhù sǐ lì ，yī qiāng jī zhōng huá ěr é ，suí yǐ shì rì sǐ yú dí 。jiē zāi huá ěr ，shuí jiāng yǔ chóu 。shí zhī rén ，jiāng jun1 bú wǔ ，shì zú bú tóng chóu 。shí jun1 zhī lù ，zāo shí zhī nán ，ér tà tà wú yōu 。bǐ wài guó rén shí máo jiàn tǔ suì yú ěr ，nǎi néng wéi guó shòu mìng ，wǒ guó jiāng shì wén zhī hú bú xiū 。jiē zāi huá ěr ，shuí kān yǔ chóu 。
yǎo ǎi xiáng yún qǐ ，piāo yáng cuì lǐng xīn 。yíng fēng kāi shí xiù ，tǔ yè jiān sōng chūn 。lín jìng fān kōng shǎo ，shān míng dù lǐng pín 。huí yá shí yǎn hè ，yōu jiàn huò suí rén 。gū shè cháo níng xuě ，yáng tái wǎn bàn shén 。yōu yōu jiǔ xiāo shàng ，yīng zuò yù jīng bīn 。
dào shuǐ qiān qū yìng ，cūn yān jǐ chù xié 。líng fēng dī qǐ shù ，qīng làng xì fú huā 。niǎo què shēn shēn pǔ ，fú xún qiǎn qiǎn shā 。shè gē shēng bú jué ，yú cǐ jiàn nián huá 。
xián xiàng chēng bāng jié ，qīng liú jǔ dài tuī 。gōng cái yǎn zhū xià ，wén tǐ biàn dāng shí 。bīn diào fān chéng hè ，rén wáng xī yù guī 。luò yáng jīn zhǐ guì ，yóu xiě tài chōng cí 。zèng zhì huī zhāng qià ，qiú shū mì cǎo chéng 。kè suí cháo lù jìn ，rén zhú yè zhōu jīng 。hāo lǐ yī guàn sòng ，sōng mén yìn shòu yíng 。shuí zhī yáng bó qǐ ，jīn rì zhòng āi róng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

一枝春·竹爆惊春相关翻译

②一窗间：指画幅不大。
①幽篁：幽深的竹林。啸：嘬口发出长而清脆的声音，类似于打口哨。

一枝春·竹爆惊春相关赏析

总评
“谁人共，一带青山送。”此时他已与自然融为一体，达到物我合一的境界，于是有了“乘风列子，列子乘风”这样的妙句。列子名列御寇，是传说中得道的“至人”，是“任真脱俗”的代表。此处借用列子的故事来表现自己饮酒之后所达到的冲而不薄，淡而有味的精神境界。卢挚正如其笔下的醉翁一般，既不追求“桃花源”式的理想，他所表现出来的超然也并不是另有寄托，别有怀抱。官运尚算亨通的他，并没有矫揉造作地强诉愁思，而是表达一种纯净无忧的情怀。他饮酒不是为了排解忧郁，而是为了享受独酌的乐趣。以“酒”贯穿全篇，是这首小令的特色。卢挚处处将情绪的表达与“酒兴”结合起来，使整首曲子读来酣畅淋漓。最后两句句式反复，又增加了几分洒脱之趣。
“宿妆”句接写女主人公因惆怅不快而懒得梳妆打扮。梦中惊醒，隔宿的妆淡了，眉黛浅了，眉深如望“远山”，眉浅则如望“粉山”。这为下文写她的临镜梳妆做铺垫。

作者介绍

裴交泰 生卒年不详。德宗贞元年间诗人。事迹略见《唐诗纪事》卷三六。《全唐诗》存诗1首。