秋晓风日偶忆淇上

秋晓风日偶忆淇上原文：

汉厦非无论道毡，自惭老去鬓皤然。闲愁似海藏皮里，往事如风过耳边。几度班荆谁与话，一朝倾盖□相怜。柴门近日多来客，火速移床待孝先。
久自淹烦暑，科头兴不赊。相携九秋色，一醉故人家。节序频深警，文章各未涯。谁将宋玉辨，付尔楚狂誇。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
万里泷源天上来，乘槎仙子几时回。客星午夜犯牛女，烟雨一竿归钓台。白发未消湖海气，清风半入云涛堆。蓑衣醉卧黄昏后，一枕江声鼻息雷。
十八年前玷玉堂，当时绿发此苍苍。伤禽纵奋愁疮重，厩马虽还笑齿长。薰罢山炉飘暗烬，漱馀铜碗冰寒浆。须惭清切銮坡地，不是吾人得性场。
一叶晴飞大海傍，东南云色满钱塘。谁言蓟阙三千里，夜夜双凫入上阳。
文溪似秋浦，窈窕湛寒玉。天净波平一鉴开，倒影金华千仞绿。人家多住溪东西，飞栋辉煌接华屋。疏槐杨柳荫当门，翠荇红蕖悦心目。康氏楼居更萧爽，雕栏百尺凌云上。仙姥峰高望欲齐，状元洲近平如掌。词翁酒客屡招寻，吹竹弹丝共欢赏。风物清华入吟啸，阛阓喧嚣断轮鞅。忆昔总角初常游溪之涯，拆竿坐石堪垂钓，临水提筐逢浣纱。朅来忽复四十载，漂泊不归双鬓华。天涯往往闻逸兴，邂逅题诗徒自嗟。岂不闻宋朝曾孝子，三子科名相继起。连篇文采动公卿，文溪之名自兹始。今人何必非古人，珍重贻谋在经史。他年若绾银黄来，仰视高楼耀闾里。
绿酒映花红，花枝美人醉。非关醉欲眠，思君坐成寐。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

秋晓风日偶忆淇上拼音解读：

hàn shà fēi wú lùn dào zhān ，zì cán lǎo qù bìn pó rán 。xián chóu sì hǎi cáng pí lǐ ，wǎng shì rú fēng guò ěr biān 。jǐ dù bān jīng shuí yǔ huà ，yī cháo qīng gài □xiàng lián 。chái mén jìn rì duō lái kè ，huǒ sù yí chuáng dài xiào xiān 。
jiǔ zì yān fán shǔ ，kē tóu xìng bú shē 。xiàng xié jiǔ qiū sè ，yī zuì gù rén jiā 。jiē xù pín shēn jǐng ，wén zhāng gè wèi yá 。shuí jiāng sòng yù biàn ，fù ěr chǔ kuáng kuā 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
wàn lǐ lóng yuán tiān shàng lái ，chéng chá xiān zǐ jǐ shí huí 。kè xīng wǔ yè fàn niú nǚ ，yān yǔ yī gān guī diào tái 。bái fā wèi xiāo hú hǎi qì ，qīng fēng bàn rù yún tāo duī 。suō yī zuì wò huáng hūn hòu ，yī zhěn jiāng shēng bí xī léi 。
shí bā nián qián diàn yù táng ，dāng shí lǜ fā cǐ cāng cāng 。shāng qín zòng fèn chóu chuāng zhòng ，jiù mǎ suī hái xiào chǐ zhǎng 。xūn bà shān lú piāo àn jìn ，shù yú tóng wǎn bīng hán jiāng 。xū cán qīng qiē luán pō dì ，bú shì wú rén dé xìng chǎng 。
yī yè qíng fēi dà hǎi bàng ，dōng nán yún sè mǎn qián táng 。shuí yán jì què sān qiān lǐ ，yè yè shuāng fú rù shàng yáng 。
wén xī sì qiū pǔ ，yǎo tiǎo zhàn hán yù 。tiān jìng bō píng yī jiàn kāi ，dǎo yǐng jīn huá qiān rèn lǜ 。rén jiā duō zhù xī dōng xī ，fēi dòng huī huáng jiē huá wū 。shū huái yáng liǔ yīn dāng mén ，cuì xìng hóng qú yuè xīn mù 。kāng shì lóu jū gèng xiāo shuǎng ，diāo lán bǎi chǐ líng yún shàng 。xiān lǎo fēng gāo wàng yù qí ，zhuàng yuán zhōu jìn píng rú zhǎng 。cí wēng jiǔ kè lǚ zhāo xún ，chuī zhú dàn sī gòng huān shǎng 。fēng wù qīng huá rù yín xiào ，huán huì xuān xiāo duàn lún yāng 。yì xī zǒng jiǎo chū cháng yóu xī zhī yá ，chāi gān zuò shí kān chuí diào ，lín shuǐ tí kuāng féng huàn shā 。qiè lái hū fù sì shí zǎi ，piāo bó bú guī shuāng bìn huá 。tiān yá wǎng wǎng wén yì xìng ，xiè hòu tí shī tú zì jiē 。qǐ bú wén sòng cháo céng xiào zǐ ，sān zǐ kē míng xiàng jì qǐ 。lián piān wén cǎi dòng gōng qīng ，wén xī zhī míng zì zī shǐ 。jīn rén hé bì fēi gǔ rén ，zhēn zhòng yí móu zài jīng shǐ 。tā nián ruò wǎn yín huáng lái ，yǎng shì gāo lóu yào lǘ lǐ 。
lǜ jiǔ yìng huā hóng ，huā zhī měi rén zuì 。fēi guān zuì yù mián ，sī jun1 zuò chéng mèi 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

秋晓风日偶忆淇上相关翻译

②柳叶：指美女之眉，眉似柳叶，故称。梨花：指美女面似梨花之娇美。
⑧舟：一作“行”
②浮云：在山间浮动的云雾。望眼：视线。缘：因为。

秋晓风日偶忆淇上相关赏析

总之，白朴此曲表述的思想是深刻的、哀痛的，而表现形式则是浅显的、达观的。构思巧妙，用心良苦，写来全不费踌躇，在绮丽婉约之外又别开生面，堪称白朴曲中珍品。
“客从”四句，不是叙述眼前发生的喜事，而是主人公在追想遥远的往事。读后面的“三岁”句，便知她在三年前曾收到丈夫托人从远方捎来的一封信，此后再无消息。而那封信的内容，也不过是“上言长相思，下言久离别”。不难设想：主人公在丈夫远别多年之后才接到他的信，急于人信中知道的，当然是他现在可处、情况如何、何时回家。然而这一切，信中都没有说。就是这么一封简之至的信，她却珍而重之。“置书怀袖中”，一是让它紧贴身心，二是便于随时取出观看。“三岁字不灭”，是说她像爱护眼睛一样爱护它。这一切，都表明了她是多么的温柔敦厚！

作者介绍

魏野 （960—1020）陕州陕县人，字仲先，号草堂居士。不求仕进，自筑草堂，弹琴赋诗其中。真宗大中祥符四年，帝祀汾阴，与表兄李渎同被举荐，上表以病辞，诏州县常加存抚。与王旦、寇准友善，常往来酬唱。为诗精苦，有唐人风格，多警策句。有《东观集》、《草堂集》。