题画

题画原文：

仙经何物堪却老，较功无如太阳草。龙衔鸡衔名虽异，菟公羊公事可考。苏君真是神仙裔，橘井阴功贯穹昊。云笈书成数万言，银关珠宫用心早。独知此物有奇效，福地名山为储宝。不惮林泉新斸掘，斥去杵臼谢饰捣。况从高士论麴糜，更课公田收秫稻。一朝灵液浮瓮盎，三冬浩气生襟抱。且欣软饱得浇肠，漫说逆流工补脑。眼碧那忧散黑花，发白故应还翠葆。贾傅只嫌松醥陋，刘堕敢誇桑落好。直须五斗论解酲，宁待三柸乃通道。谁知万里落旄人，亦许匏尊自倾倒。为君唤回雪窖春，八载羁愁供一扫。曼倩宜分此日桃，安期莫诧他年枣。何烦更采石斛花，巳觉容颜不枯槁。根连石室喜入梦，句拟桐溪愧摛藻。平生我亦爱书扎，朱髓绿肠勤探讨。幸君汲引成此志，鹤驾骎骎望仙岛。吞腥啄腐非夙心，岁晚兹言良可保。
平生好事偏好山，山斋寂寂山人閒。驰瑰骋异叠层玉，蓬莱忽在轩楹间。铜官峨峨欲飞起，日射寒光翠如洗。香兰转首招紫云，左右低昂若兄弟。洞庭之山浮具区，东西对峙如双凫。卞山马脊浪中出，萧萧竹树茅檐孤。偶忆仙人有遗迹，兴入松萝几双屐。岩前笑看黄精花，洞口高眠白云石。下山独泛秋风船，霜林剖橘呼老仙。不愿长生授丹诀，萧散即是壶中天。山上神仙知此意，故遣山灵献佳致。紫烟回伏挂高崖，舞鹤翩翻到平地。天池石壁飞悬流，人参化人松下游。弦管齐鸣青鸟过，虹蜺一道丹光浮。山人曾挹紫薇露，南北轺车走烟雾。功名倏视如飙尘，投簪竟入山中去。清风吹满山人家，山人手煎阳羡茶。诗成不复寄人世，援琴一鼓飞云霞。山人山人信幽独，我欲相随卧空谷。何当先为采松花，石廪剩储三百斛。
生如灵树契冥符，贬剥诸方没破除。自笑欲谈词忽丧，江州钝置老尚书。
除却妻儿书一束，黄沙长揖去飘然。赀粮只在云山里，肝胆全倾水月边。回首几人成白骨，入关半步即青天。愁心岂独伤离别，不得从君鸡犬仙。
杨生青云器，文彩辉白璧。腰间龙泉剑，别来将远适。吾闻禹徂征，舞干致苗格。所以宣尼训，服远修文德。好谋而有成，明明垂警饬。如何材智士，宏议博古昔。含忿忽远图，急功幸苟得。宁论万里行，糗粮豫峙积。汉廷所遣帅，孰是赵充国。子行职赞襄，黾勉摅良画。虽有斗酒饯，不能写胸臆。临岐念素交，聊赠绕朝策。
新晴残冻未全销，月恋冰河雪恋桥。两岸红灯成白昼，杨州腊月看元宵。
山中春独早，枕上雨初晴。泉响妨人语，花明照客行。野老杯盘洁，溪风杖屦轻。孤琴余万里，此别最关情。
三年况瘁人，得此一区宅。何如舍桑下，三宿情难释。自比柳下惠，援止非有择。北窗容膝地，敷坐亲书册。休日须作字，支板劣五尺。意中苦未展，纸素亦颇积。稍欣廊下步，群鸽久就食。无机自无怖，飞集绕我侧。初夏柳始芽，默计好将息。婆娑廿株树，暂辍磨人墨。旧京数寄书，花事如过客。南归兴不浅，来日谁能测？
自捲新图寄长公，幽篁古木两三丛。燕城六月尘如海，得似南窗卧竹风。
寒食时看度，春游事已违。风光连日直，阴雨半朝归。不见红球上，那论彩索飞。惟将新赐火，向曙著朝衣。

题画拼音解读：

xiān jīng hé wù kān què lǎo ，jiào gōng wú rú tài yáng cǎo 。lóng xián jī xián míng suī yì ，tú gōng yáng gōng shì kě kǎo 。sū jun1 zhēn shì shén xiān yì ，jú jǐng yīn gōng guàn qióng hào 。yún jí shū chéng shù wàn yán ，yín guān zhū gōng yòng xīn zǎo 。dú zhī cǐ wù yǒu qí xiào ，fú dì míng shān wéi chǔ bǎo 。bú dàn lín quán xīn zhú jué ，chì qù chǔ jiù xiè shì dǎo 。kuàng cóng gāo shì lùn qū mí ，gèng kè gōng tián shōu shú dào 。yī cháo líng yè fú wèng àng ，sān dōng hào qì shēng jīn bào 。qiě xīn ruǎn bǎo dé jiāo cháng ，màn shuō nì liú gōng bǔ nǎo 。yǎn bì nà yōu sàn hēi huā ，fā bái gù yīng hái cuì bǎo 。jiǎ fù zhī xián sōng piǎo lòu ，liú duò gǎn kuā sāng luò hǎo 。zhí xū wǔ dòu lùn jiě chéng ，níng dài sān bēi nǎi tōng dào 。shuí zhī wàn lǐ luò máo rén ，yì xǔ páo zūn zì qīng dǎo 。wéi jun1 huàn huí xuě jiào chūn ，bā zǎi jī chóu gòng yī sǎo 。màn qiàn yí fèn cǐ rì táo ，ān qī mò chà tā nián zǎo 。hé fán gèng cǎi shí hú huā ，sì jiào róng yán bú kū gǎo 。gēn lián shí shì xǐ rù mèng ，jù nǐ tóng xī kuì chī zǎo 。píng shēng wǒ yì ài shū zhā ，zhū suǐ lǜ cháng qín tàn tǎo 。xìng jun1 jí yǐn chéng cǐ zhì ，hè jià qīn qīn wàng xiān dǎo 。tūn xīng zhuó fǔ fēi sù xīn ，suì wǎn zī yán liáng kě bǎo 。
píng shēng hǎo shì piān hǎo shān ，shān zhāi jì jì shān rén jiān 。chí guī chěng yì dié céng yù ，péng lái hū zài xuān yíng jiān 。tóng guān é é yù fēi qǐ ，rì shè hán guāng cuì rú xǐ 。xiāng lán zhuǎn shǒu zhāo zǐ yún ，zuǒ yòu dī áng ruò xiōng dì 。dòng tíng zhī shān fú jù qū ，dōng xī duì zhì rú shuāng fú 。biàn shān mǎ jǐ làng zhōng chū ，xiāo xiāo zhú shù máo yán gū 。ǒu yì xiān rén yǒu yí jì ，xìng rù sōng luó jǐ shuāng jī 。yán qián xiào kàn huáng jīng huā ，dòng kǒu gāo mián bái yún shí 。xià shān dú fàn qiū fēng chuán ，shuāng lín pōu jú hū lǎo xiān 。bú yuàn zhǎng shēng shòu dān jué ，xiāo sàn jí shì hú zhōng tiān 。shān shàng shén xiān zhī cǐ yì ，gù qiǎn shān líng xiàn jiā zhì 。zǐ yān huí fú guà gāo yá ，wǔ hè piān fān dào píng dì 。tiān chí shí bì fēi xuán liú ，rén cān huà rén sōng xià yóu 。xián guǎn qí míng qīng niǎo guò ，hóng ní yī dào dān guāng fú 。shān rén céng yì zǐ wēi lù ，nán běi yáo chē zǒu yān wù 。gōng míng shū shì rú biāo chén ，tóu zān jìng rù shān zhōng qù 。qīng fēng chuī mǎn shān rén jiā ，shān rén shǒu jiān yáng xiàn chá 。shī chéng bú fù jì rén shì ，yuán qín yī gǔ fēi yún xiá 。shān rén shān rén xìn yōu dú ，wǒ yù xiàng suí wò kōng gǔ 。hé dāng xiān wéi cǎi sōng huā ，shí lǐn shèng chǔ sān bǎi hú 。
shēng rú líng shù qì míng fú ，biǎn bāo zhū fāng méi pò chú 。zì xiào yù tán cí hū sàng ，jiāng zhōu dùn zhì lǎo shàng shū 。
chú què qī ér shū yī shù ，huáng shā zhǎng yī qù piāo rán 。zī liáng zhī zài yún shān lǐ ，gān dǎn quán qīng shuǐ yuè biān 。huí shǒu jǐ rén chéng bái gǔ ，rù guān bàn bù jí qīng tiān 。chóu xīn qǐ dú shāng lí bié ，bú dé cóng jun1 jī quǎn xiān 。
yáng shēng qīng yún qì ，wén cǎi huī bái bì 。yāo jiān lóng quán jiàn ，bié lái jiāng yuǎn shì 。wú wén yǔ cú zhēng ，wǔ gàn zhì miáo gé 。suǒ yǐ xuān ní xùn ，fú yuǎn xiū wén dé 。hǎo móu ér yǒu chéng ，míng míng chuí jǐng chì 。rú hé cái zhì shì ，hóng yì bó gǔ xī 。hán fèn hū yuǎn tú ，jí gōng xìng gǒu dé 。níng lùn wàn lǐ háng ，qiǔ liáng yù zhì jī 。hàn tíng suǒ qiǎn shuài ，shú shì zhào chōng guó 。zǐ háng zhí zàn xiāng ，miǎn miǎn shū liáng huà 。suī yǒu dòu jiǔ jiàn ，bú néng xiě xiōng yì 。lín qí niàn sù jiāo ，liáo zèng rào cháo cè 。
xīn qíng cán dòng wèi quán xiāo ，yuè liàn bīng hé xuě liàn qiáo 。liǎng àn hóng dēng chéng bái zhòu ，yáng zhōu là yuè kàn yuán xiāo 。
shān zhōng chūn dú zǎo ，zhěn shàng yǔ chū qíng 。quán xiǎng fáng rén yǔ ，huā míng zhào kè háng 。yě lǎo bēi pán jié ，xī fēng zhàng jù qīng 。gū qín yú wàn lǐ ，cǐ bié zuì guān qíng 。
sān nián kuàng cuì rén ，dé cǐ yī qū zhái 。hé rú shě sāng xià ，sān xiǔ qíng nán shì 。zì bǐ liǔ xià huì ，yuán zhǐ fēi yǒu zé 。běi chuāng róng xī dì ，fū zuò qīn shū cè 。xiū rì xū zuò zì ，zhī bǎn liè wǔ chǐ 。yì zhōng kǔ wèi zhǎn ，zhǐ sù yì pō jī 。shāo xīn láng xià bù ，qún gē jiǔ jiù shí 。wú jī zì wú bù ，fēi jí rào wǒ cè 。chū xià liǔ shǐ yá ，mò jì hǎo jiāng xī 。pó suō niàn zhū shù ，zàn chuò mó rén mò 。jiù jīng shù jì shū ，huā shì rú guò kè 。nán guī xìng bú qiǎn ，lái rì shuí néng cè ？
zì juǎn xīn tú jì zhǎng gōng ，yōu huáng gǔ mù liǎng sān cóng 。yàn chéng liù yuè chén rú hǎi ，dé sì nán chuāng wò zhú fēng 。
hán shí shí kàn dù ，chūn yóu shì yǐ wéi 。fēng guāng lián rì zhí ，yīn yǔ bàn cháo guī 。bú jiàn hóng qiú shàng ，nà lùn cǎi suǒ fēi 。wéi jiāng xīn cì huǒ ，xiàng shǔ zhe cháo yī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

题画相关翻译

①五侯：泛指权贵之家。
③晚：晚照或晚气。
②不觉晓：不知不觉天就亮了，晓：早晨，天明，天刚亮的时候。
⑨新好：新的美好景色，指春树。

题画相关赏析

这支小令描绘了一幅淡雅的傍晚郊野雪景图，勾画了饱含着作者无限感慨之情的冬景，曲折地表达了作者向往安宁闲适稳定生活的感情，也表现了元朝文人儒士无限的历世感叹和兴亡之感。全曲用字讲究，境界开阔，层次分明，画面清新淡雅，富于立体感，是描绘景物的好作品，从中可感触戏曲大家智慧的光芒。

“臣闻贤圣之君不以禄私其亲，功多者授之；不以官随其爱，能当者处之。故察能而授官者，成功之君也；论行而结交者，立名之士也。臣以所学者观之，先王之举错，有高世之心，故假节于魏王，而以身得察于燕。先王过举，擢之乎宾客之中，而立之乎群臣之上，不谋于父兄，而使臣为亚卿。臣自以为奉令承教，可以幸无罪矣，故受命而不辞。

作者介绍

范宜 范宜（一名宜损），丰城（今属江西）人。度宗咸淳四年（一二六八）进士，官蕲州法曹。事见清雍正《江西通志》卷五一。