柳毅传

柳毅传原文：

蜀山瘦碧玉，蜀土膏黄金。寒谿漱其间，演漾清且深。工人剪稚麻，捣之白石砧。就豀沤为纸，莹若裁璆琳。风日常清和，小无尘滓侵。时逐买舟来，万里巴江浔。王城压汴流，英俊萃如林。雄文溢箱箧，争买倾奇琛。夫君乃冠冕，辞气高千寻。十载为举首，於今犹陆深。嗟我蓄此纸，才藻不足任。愿以写君诗，益为人所钦。缟带岂多物，足明同好心。黄钟声如雷，岂病无知音。请以此为质，他年神所临。华轩策驷马，慎勿忘遗簪。
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。
事向动中至，思从静馀生。昼夜每递代，内境何由清。
老鹅秋菊中，我欲画几画。万古天地间，且让庖羲独。
平泉上相东征日，曾为阳陶歌觱篥。乌江太守会稽侯，相次三篇皆俊逸。桥山殡葬衣冠后，金印苍黄南去疾。龙楼冷落夏口寒，从此风流为废物。人间至艺难得主，怀抱差池恨星律。邗沟仆射戎政闲，试渡瓜洲吐伊郁。西风九月草树秋，万喧沈寂登高楼。左篁揭指徵羽吼，炀帝起坐淮王愁。高飘咽灭出滞气，下感知己时横流。穿空激远不可遏，仿佛似向伊水头。伊水林泉今已矣，因取遗编认前事。武宗皇帝御宇时，四海恬然知所自。扫除桀黠似提帚，制压群豪若穿鼻。九鼎调和各有门，谢安空俭真儿戏。功高近代竟谁知，艺小似君犹不弃。勿惜喑呜更一吹，与君共下难逢泪。
平生操节比琼瑶，身荷天恩到五朝。为国一心常耿耿，历官双鬓已萧萧。西人每见谈仁政，故吏频闻诵教条。独恨相逢各迟暮，白驹那复永今朝。

柳毅传拼音解读：

shǔ shān shòu bì yù ，shǔ tǔ gāo huáng jīn 。hán jī shù qí jiān ，yǎn yàng qīng qiě shēn 。gōng rén jiǎn zhì má ，dǎo zhī bái shí zhēn 。jiù xī ōu wéi zhǐ ，yíng ruò cái qiú lín 。fēng rì cháng qīng hé ，xiǎo wú chén zǐ qīn 。shí zhú mǎi zhōu lái ，wàn lǐ bā jiāng xún 。wáng chéng yā biàn liú ，yīng jun4 cuì rú lín 。xióng wén yì xiāng qiè ，zhēng mǎi qīng qí chēn 。fū jun1 nǎi guàn miǎn ，cí qì gāo qiān xún 。shí zǎi wéi jǔ shǒu ，yú jīn yóu lù shēn 。jiē wǒ xù cǐ zhǐ ，cái zǎo bú zú rèn 。yuàn yǐ xiě jun1 shī ，yì wéi rén suǒ qīn 。gǎo dài qǐ duō wù ，zú míng tóng hǎo xīn 。huáng zhōng shēng rú léi ，qǐ bìng wú zhī yīn 。qǐng yǐ cǐ wéi zhì ，tā nián shén suǒ lín 。huá xuān cè sì mǎ ，shèn wù wàng yí zān 。
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。
shì xiàng dòng zhōng zhì ，sī cóng jìng yú shēng 。zhòu yè měi dì dài ，nèi jìng hé yóu qīng 。
lǎo é qiū jú zhōng ，wǒ yù huà jǐ huà 。wàn gǔ tiān dì jiān ，qiě ràng páo xī dú 。
píng quán shàng xiàng dōng zhēng rì ，céng wéi yáng táo gē bì lì 。wū jiāng tài shǒu huì jī hóu ，xiàng cì sān piān jiē jun4 yì 。qiáo shān bìn zàng yī guàn hòu ，jīn yìn cāng huáng nán qù jí 。lóng lóu lěng luò xià kǒu hán ，cóng cǐ fēng liú wéi fèi wù 。rén jiān zhì yì nán dé zhǔ ，huái bào chà chí hèn xīng lǜ 。hán gōu pú shè róng zhèng xián ，shì dù guā zhōu tǔ yī yù 。xī fēng jiǔ yuè cǎo shù qiū ，wàn xuān shěn jì dēng gāo lóu 。zuǒ huáng jiē zhǐ zhēng yǔ hǒu ，yáng dì qǐ zuò huái wáng chóu 。gāo piāo yān miè chū zhì qì ，xià gǎn zhī jǐ shí héng liú 。chuān kōng jī yuǎn bú kě è ，fǎng fó sì xiàng yī shuǐ tóu 。yī shuǐ lín quán jīn yǐ yǐ ，yīn qǔ yí biān rèn qián shì 。wǔ zōng huáng dì yù yǔ shí ，sì hǎi tián rán zhī suǒ zì 。sǎo chú jié xiá sì tí zhǒu ，zhì yā qún háo ruò chuān bí 。jiǔ dǐng diào hé gè yǒu mén ，xiè ān kōng jiǎn zhēn ér xì 。gōng gāo jìn dài jìng shuí zhī ，yì xiǎo sì jun1 yóu bú qì 。wù xī yīn wū gèng yī chuī ，yǔ jun1 gòng xià nán féng lèi 。
píng shēng cāo jiē bǐ qióng yáo ，shēn hé tiān ēn dào wǔ cháo 。wéi guó yī xīn cháng gěng gěng ，lì guān shuāng bìn yǐ xiāo xiāo 。xī rén měi jiàn tán rén zhèng ，gù lì pín wén sòng jiāo tiáo 。dú hèn xiàng féng gè chí mù ，bái jū nà fù yǒng jīn cháo 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

柳毅传相关翻译

（16）离人：此处指思妇。
②乡：故乡。这里是指京城长安。融州：唐武德四年置，古称融州、玉融州，治所在今融水苗族自治县。

柳毅传相关赏析

“清标，会上丛霄。千里阻，九华遥。料今朝别后，他时有梦，应梦今朝。”这几句先承赞颂之意，然后又抒发对友人的依依惜别之情。这几句直接抒怀，表达对朋友的敬重和对分别的伤感，对别后的设想则更细腻地抒发了自己对友谊的珍惜。

这首诗还表现了老军人即使身处逆境，仍思报国的精神。在诗的结尾，他以“弃席”、“疲马”自比，向君主表白心迹，希望老有所用，辞恳情切，令人感动。显然，这位心怀报国之念的老军人形象中也有着怀才不遇的诗人自我。

作者介绍

祖可 [约公元一一]俗姓苏，字正平，丹阳人，苏庠之弟。（庠为澧州人，与祖可里居不同，未知何故）生卒年均不详，约宋徽宗崇宁初前后在世。住庐山，与善权同学诗，气骨高迈有癞病，人称癞可。与陈师道、谢逸等结江西诗社。祖可著有瀑泉集十三卷，《文献通考》及东溪集传于世。吴曾称“正平工诗，其长短句尤佳。”